จินยองที่แปลว่าแม่ของลูก : บทที่สิบสอง

บทที่สิบสอง

จินยองยืนมองร่างกายเปลือยเปล่าของแจบอมด้วยที่กำลังหัวใจสั่น...เพราะเจ้าส่วนนั้นของแจบอมมันเริ่มตื่นแล้ว มือหนาไม่รอช้าเอื้อมออกไปคว้าข้อมือเล็กของอีกคนแล้วออกแรงดึงเบาๆเพื่อเชิญชวน...

            “ขึ้นมานั่งบนนี้” จินยองราวกับต้องมนตร์...เขาทำตามที่แจบอมบอกอย่างว่าง่าย ร่างเล็กค่อยๆขึ้นเตียงไปคร่อมตัวอีกคนไว้ตามคำสั่งทันที...ส่วนล่างของเขาทั้งคู่ที่ไม่ได้รับการปกปิดไว้ต่างสัมผัสโดนกันอย่างเลี่ยงไม่ได้…แทบทนไม่ไหวแล้ว

            “ทำไมถึงยั่วกูล่ะจินยอง...” แจบอมถามออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง...อีกทั้งเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งบนตัวจินยองอย่างเบามือ...เขาทำมันอย่างใจเย็น

            “ฉัน...แค่คิดถึงนายน่ะ อีกอย่างจากนี้ท้องฉันคงใหญ่ขึ้น กะ..กลัวว่ามันจะลำบาก” ร่างบางพูดอ้อมแอ้มออกมาด้วยความเขินอาย...ที่จริงเขาก็แค่อยากให้แจบอมสัมผัสเขาเท่านั้นเอง ไม่มีเหตุอื่นใดเลย...

            “มึงทำกูหมดความอดทน รู้ตัวไหม...” แจบอมปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออกก่อนจะแหวกรอยต่อของเสื้อออกจากกัน...เผยให้เห็นแผ่นอกบางและหน้าท้องนูนของอีกคนทันที ตอนนี้หน้าอกของจินยองดูนุ่มนิ่มขึ้นมาก...ถึงไม่เหมือนของผู้หญิง แต่มันกลับรู้สึกน่าสัมผัสอย่างประหลาด...แจบอมแทบทนไม่ไหว

            “ฉันคิดว่านายจะไม่มีอารมณ์ เพราะท้องของฉันมันป่องออกมาแบบนี้...” จินยองสบตาอีกคนด้วยแววตาหม่นๆ น้ำเสียงที่ตัดพ้อก็ทำให้แจบอมได้รับรู้อะไรบ้างอย่าง...จินยองกำลังน้อยใจเขาอยู่

            “ถ้าเป็นมึง...กูก็มีอารมณ์ตลอดแหละจินยอง แต่กูต้องทนเอาไว้ เพราะไม่อยากทำมึงรุนแรง...กูน่ะอยากจะกอดมึงแน่นๆ อยากจะจูบให้ปากแตก อยากจะกัดให้ตัวเขียว อยากจะฟัดมึงให้จมเตียงด้วยซ้ำ...งั้นวันนี้....กูจะไม่ทนแล้วนะ” แจบอมพูดออกมาด้วยเสียงกระเส่า นัยน์ตาของเขาหยาดเยิ้มและหยอมละลายจินยองไปหมดแล้ว

มือหนาของแจบอมเชยคางอีกคนให้เข้ามาใกล้ก่อนจะประกบจูบลงไปบนริมฝีปากบาง...เป็นจูบที่รุนแรงและเร่าร้อน จินยองโอบรัดรอบคอของอีกคนไว้อย่างเผลอไผล ริมฝีปากทั้งคู่เคล้าเคลียกันไม่ห่างกันเลย ลิ้นซุกซนของแจบอมเข้าไปสำรวจน้ำหวานในโพรงปากคนรักอย่างห้ามไม่ได้ จินยองก็ทำได้แค่เพียงส่งลิ้นเรียวของตัวเองไปแลกน้ำลายหวานๆเท่านั้น เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นอย่างน่าอาย...อุณหภูมิในร่างกายของทั้งคู่กำลังพุ่งสูงขึ้น

“อื้ออออ แจบอม” เมื่อเขาผละจูบออกจากกันแล้ว แจบอมก้มไปซุกไซร้แถวลำคอขาวของจินยองแทน..ทั้งขบเม้มและดูดดึงจนขึ้นสีกุหลาบจางๆเต็มไปหมด จินยองจึงต้องร้องครางออกมาเบาๆ...เพื่อระบายความเสียซ่าน

“เขาบอกว่าคนท้องมักจะไม่มีอารมณ์...กูว่ามันคงไม่ใช่สำหรับเมียกูล่ะมั้ง หึ” แจบอมกระซิบข้างๆหูจินยองด้วยเสียงกระเส่าเพราะความต้องการที่กำลังเพิ่มขึ้นสูง...เขากดจูบที่ลาดไหล่บางไว้สองสามที ก่อนจะเปลี่ยนไปขบเม้มทั่วแผ่นอกเนียนแทน

“อ๊ะ..อื้ออ แจบอมม อย่ากัดนะ...มะ..หมอบอกห้ามกัด อื้ออ” แจบอมที่กำลังกดจูบบนยอดอกที่มีสีเข้มขึ้นจากแต่ก่อนเบาๆ ก่อนจะลงลิ้นไปบนส่วนนั้นอย่างจงใจ…หมอบอกยอดอกของคุณแม่จะบอบบางกว่าแต่ก่อนมาก ห้ามทำรุนแรงเด็ดขาด..

“ถ้าไม่กัด...งั้นเป็นดูดแทนได้ไหมล่ะ” แจบอมอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะครอบครองยอดอกที่กำลังชูชันของจินยองด้วยริมฝีปากของตนเองโดยไม่ได้รอรับคำอนุญาตใดๆทั้งนั้น ร่างสูงออกแรงดูดเล็กน้อยและสลับด้วยตวัดลิ้นเลียจนชุ่มไปด้วยน้ำลายทั้งสองข้าง

“อ๊ะ...อ๊า แจบอมม อื้อออ มะ...ไม่ไหว” จินยองครางออกมาแทบไม่ได้ภาษา ร่างเล็กแทบจะกอดศีรษะของอีกคนเอาไว้ ส่วนหน้าอกก็แอ่นรับสัมผัสสุดสยิวจากคนที่อยู่ด้านล่าง มือเล็กก็ทำหน้าที่ขยำกลุ่มผมนุ่มของแจบอมเผื่อระบายอารมณ์ความเสียวซ่านไปด้วย

“อื้มม มึงโคตรเซ็กซี่เลยว่ะ รู้ตัวหรือเปล่าจินยอง” แจบอมละริมฝีปากออกจากยอดอกที่เยิ้มไปด้วยน้ำลายของตน เขามองจินยองด้วยสายตาที่หลงใหลอย่างที่ไม่เคยแสดงออกให้อีกคนเห็นมาก่อนจนจินยองต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาคมคู่นั้นด้วยความเขินอาย...ตอนนี้จินยองดูมีน้ำมีนวลขึ้น ผิวก็ขาวใสเพราะไม่ได้ออกแดด ริมฝีปากและเนื้อตัวที่ได้รับการบำรุงอย่างดี กลิ่นกายที่ส่งกลิ่นยั่วยวนเขาได้อย่างรุนแรง...แจบอมกำลังจะอกแตกตาย

“อืออ จินยอง” แจบอมหลุดครางออกมาทันที เมื่อมือเล็กๆของจินยองถูกจัดแจ้งให้ไปอยู่ด้านหลังเจ้าตัวเหมือนกำลังไพล่หลังเอาไว้...คนตัวเล็กคว้าเอาเจ้าสิ่งที่แข็งขืนของแจบอมเข้าโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว...มือเล็กทำหน้าที่รูดรั้งขึ้นลงอย่างเบามือ ใบหน้าหวานของจินยองกำลังแสดงสีหน้าเคลิบเคลิ้มและยั่วยวนออกมา ร่างบางกัดริมผีปากล่างของตนเล็กน้อยเพื่อระบายความต้องการ

“ร้ายนักนะจินยอง อึ.ก” แจบอมพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้ พอเห็นส่วนนั้นของจินยองที่กำลังชี้หน้าของเขาอยู่ก็พอจะรู้เหตุผลว่าทำไมจินยองถึงต้องกัดปากตัวเองแน่นขนาดนั้น...จินยองก็มีความต้องการสูงไม่ได้ต่างไปจากเขาเลย...แจบอมจึงเอื้อมมือไปคว้าสองมือของจินยองเอาไว้

“มะ...ไม่ดีเหรอ” จินยองถึงกับหน้าเสียทันที เพราะอยู่ดีๆแจบอมก็ดึงมือเขากลับมา แจบอมอมยิ้มหน่อยๆ ก่อนจะนำมือคู่นั้นให้มาทาบลงไปบนไหล่กว้างของเขาแทน

“ดี...แต่อยากใส่เข้าไปในตัวมึงมากกว่า...” แจบอมกระซิบเสียงเบา ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบแก่นกายขนาดพอดีตัวของจินยองสองสามที

“อ๊ะ...อื้อออ แจบอม” จินยองกระตุกร่างเล็กน้อย ก่อนจะร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เขาถึงกับต้องเบียดตัวให้ชิดแจบอมมากขึ้น เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยวร่างกายเขาเอาไว้ เพราะเหมือนตอนนี้เขากำลังจะหมดแรงและถูกหลอมละลายไปแล้ว...แจบอมเอื้อมมือไปรูดรั้งกายตนเองให้แข็งขืนเต็มที่ ก่อนจะจับเอวบางของจินยองยกขึ้นเล็กน้อย..

“อยากให้ใส่เมื่อไหร่ มึงก็กดตัวลงมานะ” จินยองหายใจหอบมองหน้าอีกคน เขาจับแก่นกายใหญ่ของแจบอมที่กำลังแข็งขืนเต็มที่จ่อที่ทางอ่อนนุ่มสีหวานของตนอย่างไม่รอช้า...

“อ๊ะ...อ๊า...อื้อออ จะ..แจบอม” ร่างบางค่อยๆทิ้งตัวทับลงไปช้าๆ ริมฝีปากบางสั่นเครือไปด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางที่ดังออกมาปลุกอารมณ์ดิบในกายของแจบอมได้อย่างดี...แต่แจบอมต้องอ่อนโยนกับจินยองให้มากกว่าแต่ก่อน...ท่องไว้...เมียกำลังท้อง

“อ่าห์ จินยองง มันตอด…อื้ออ ตอดแรงมากเลยว่ะ” จินยองค่อยๆกลืนรับส่วนนั้นของแจบอมเข้าไปทางช่องทางด้านหลังจนหมด...ช่องทางนั้นของจินยองมันตอดรัดแก่นกายของเขาจนเสียวซ่านและปวดหนึบไปหมด

“อึมมม ฉัน..ขยับแล้วนะ...มะ..ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ…อื้อออ” จินยองค่อยๆขย่มตัวขึ้นลงอย่างเนิบๆบนท่อนแก่นกายยาวของอีกคน เสียงครางหวิวแทบจะไม่เล็ดออกจากมาจากริมฝีปากบางคู่นี้เลย...เพราะจินยองเลือกกัดริมฝีปากล่างตัวเองเอาไว้แน่น ส่วนตาคู่สวยก็ปิดลงเพื่อรับสัมผัสมากขึ้น

            แจบอมที่เห็นท่าทางแบบนั้นของจินยองก็เริ่มจะทนไม่ไหว เขาเริ่มกระแทกแก่นกายแข็งขืนของเขาสวนเข้าไปเบาๆทำให้อีกคนค่อยๆปรือตาขึ้นมอง จินยองก้มลงไปจูบปากแจบอมแรงๆหนึ่งที่ก่อนจะกระแทกตัวแรงขึ้น...จินยองโคตรเอ็กซ์

            “อึก อื้มมมม” แจบอมยื่นนิ้วโป้งและส่งมันเข้าไปในปากของอีกคน เพราะว่าเขาเห็นจินยองกัดปากตัวเองแน่นขนาดนั้น เขาก็กลัวคนร่างเล็กของเขาจะปากแตกเอาได้...เมื่อนิ้วถูกหยิบยื่นเข้าไป มันก็ทำให้จินยองรับเอาไว้ด้วยความอุ่นในโพรงปากทันที...ยั่วเก่ง

            “อื้มมม” จินยองดูดนิ้วนั่นราวกับเป็นแท่งไอศกรีมรสโปรด ร่างกายของคนตัวเล็กก็ยังขย่มขึ้นลงช้าๆอย่างไม่ละเลิก ตากลมของจินยองคู่นั้นช้อนมองร่างสูงด้วยแววตาหวานเยิ้ม...แจบอมที่มองเห็นภาพนั้นถึงกับรู้สึกใจสั่นแปลกๆ เขาแทบจะทนไม่ไหวกับภาพตรงหน้าจึงต้องรีบถอนนิ้วคืนออกมา...

            “ครางออกมาจินยอง...ตอนนี้มึงกำลังจะทำให้กูคลั่งตาย” แจบอมกอดอีกคนไว้แนบอก ก่อนกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า สะโพกสอบของแจบอมเป็นฝ่ายกระแทกสวนเข้าไปในช่องทางนุ่มอย่างแรงแทน

            “อ๊ะ...อื้ออ อ๊ะ....แรงอีก...แฮ่กๆ แจบอม” จินยองผวากอดอีกคนเอาไว้แน่น เสียงครางของจินยองคือ ‘ยากระตุ้นชั้นดี’ ของแจบอม ร่างสูงกระแทกเอวใส่ถี่ขึ้นจนขาเตียงสั่นครืน…ตอนนี้จินยองของเขาร้องแรงเป็นบ้า...แถมยั่วแจบอมซะขึ้นจนเอาลงไม่ได้แล้ว

“อื้อออ...ใกล้แล้ว อ๊ะ อื้ออออ แจบอมม แรงอีกก อื้อออออออ” จินยองตัวโยนไปตามแรงกระแทกที่หนักหน่วงของอีกคน แจบอมกดหน้าลงกับแผ่นอกขาวของอีกคนไว้เพื่อระบายความเสียวซ่าน สะโพกสอบก็ขยับกระแทกเข้าจนสุดและออกจนสุดไม่ยั้ง...ทั้งถี่และรุนแรง

“อื้อออออ....แจบอมม ไม่ไหวแล้ว อื้ออออออ อิมแจบอมมม อ๊าห์...” ร่างบางครางออกมาด้วยเสียงเหนื่อยหอบและแฝงไปด้วยความกระเส่า เขาเกร็งตัวเองเอาไว้เมื่อถึงจุดสุดยอด ก่อนที่จะกระตุกแก่นกายปล่อยน้ำรักสีขาวขึ้นเต็มหน้าท้องอีกคนทันที

“อึ.ก อ่าห์ จินยอง...” แจบอมกระแทกตัวเข้าออกแรงๆสองสามที ก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปยังในตัวของจินยองเช่นกัน...จินยองเอนตัวพิงอกแกร่งไว้อย่างหมดแรง แขนแกร่งจึงวาดกอดรัดอีกคนเอาไว้แนบอก

“..กูน่ะคิดถึงมากกว่าที่มึงคิดถึงกูอีก”

อ่านต่อที่ : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1758114&chapter=13