จินยองที่แปลว่าแม่ของลูก : ความพิเศษครั้งที่สอง

ความพิเศษครั้งที่สอง

“งั้นบนเตียงก่อนแล้วกัน...อ่าห์...จินยองของฉัน...ระ...ร้อนแรงเป็นบ้า” ทันทีริมฝีปากอุ่นร้อนของจินยองประทับลงที่ข้างริมฝีปากนุ่มของแจบอมแล้วลากยาวขึ้นไปที่ใบหู แจบอมถึงกับหลุดครางออกมา แขนยาวโอบรอบเอวบางไว้หลวมๆ ส่วนมือหนาทิ้งน้ำหนักไว้บนสะโพกกลมกลึงของคนตัวเล็กอย่างตั้งใจ

จินยองค่อยๆละริมฝีปากออกจากใบหูของแจบอมก่อนจะเอี้ยวตัวไปด้านข้างและเอื้อมมือไปดึงรูปวาดที่ตนตั้งใจวาดสุดฝีมือลงไปกองไว้บนพื้น ทันทีที่เขากลับมาสนใจคนตรงหน้าเพียงเสี่ยววินาทีใบหน้าของเขาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง...แจบอมกำลังจ้องมองเขาราวกับจะกลืนกินและทำให้เขาหลอมละลายในตอนนี้

มือบางของจินยองเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของแจบอมออกที่ละเม็ดๆจนเม็ดสุดท้ายถูกปลดออกไปในที่สุดเผยให้เห็นแผงอกแกร่งและขาวเนียนของคนตรงหน้า จินยองค่อยๆไล้ปลายนิ้วมือตั้งแต่คางลงมาที่แผ่นอก

“ซี๊ดด...อื้ม” เขาจงใจสะกิดผ่านยอดอกเบาๆ ซึ่งมันก็ทำให้แจบอมถึงกับครางเสียงกระเส่าและต้องกัดริมฝีปากล่างเอาไว้ด้วยความเสียวซ่าน มือซุกซนยังไม่มีทางทีที่จะหยุด...เลื่อนมันลงไปเรื่อยๆผ่านไปที่สะดือจนไปหยุดที่กระดุมกางเกงยีนส์สีเข้ม

“…อึดอัดแล้วเหรอ” จินยองลูบมือผ่านลงไปถึงเป้ากางเกงที่ดูคับแน่นและเป่งนูนออกมาจนเหมือนใกล้จะระเบิด รอยยิ้มหวานผุดขึ้นมาบนใบหน้าของจินยองอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เขาจะละมือออกไป

แจบอมหรี่ตามองอีกคนอย่างไม่เข้าใจนัก แต่ก็ยังคงที่จะยืนมองดูจินยองนิ่งๆว่าภรรยาของเขากำลังจะ ‘ยั่ว’ เขาแบบไหนต่อไป จินยองก้มหน้าลงไปมองเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งของแจบอมที่อยู่บนร่างตัวเอง

เขาปลดกระดุมที่เหลือออกอย่างช้าๆ...ก่อนที่กระดุมเม็ดสุดท้ายกำลังจะถูกปลดออกเขาค่อยๆช้อนตามองแจบอมด้วยแววตาหวานเยิ้ม...ทันทีที่แจบอมสบตาคู่สวยนั้นก็กระชากร่างบางเข้าหาตัวแล้วรีบผลักลงกับเตียงนุ่มอย่างทันที

“อ่า...รุนแรงชะมัด” จินยองที่นอนราบลงไปบนฟูกนุ่มพูดออกมาด้วยเสียงเรียบๆ ก่อนชันเข่าเนียนขึ้นมาเบียดกัน มันเผยให้เห็นอันเดอร์แวร์สีดำที่ใส่อยู่อย่างจงใจ...แก้มก้นขาวเนียนที่ทะลักออกมาทำให้เลือดในร่างกายของแจบอมสูบฉีดจนแทบจะทะลักออกจมูก

จินยองนี่แหละคือยาปลุกเซ็กส์ชั้นดีของแจบอม...มือหนาของแจบอมทำงานได้รวดเร็วกว่าความคิด เขารีบถอดเสื้อเชิ้ตที่ถูกคนขี้ยั่วปลดกระดุมทุกเม็ดออกทันที รวมไปถึงรูดกางเกงยีนส์ตัวหนาและอันเดอร์แวร์ตามลงไปด้วย...ทำให้ตอนนี้เขาเหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า

แจบอมทิ้งหัวเข่าลงไปเตียงหนึ่งข้างก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเท้าขาวๆของจินยองมาจับไว้แล้วออกแรงดึงให้ยืดออก คนตัวเล็กก็ไม่ได้มีท่าทีขัดขืนใดๆ จินยองผงกหัวขึ้นมามองอีกคนเล็กน้อยเพราะแจบอมนิ่งไป...

แจบอมกดจูบลงบนหลังเท้าขาวของจินยองก่อนจะช้อนตามองจินยองที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว...วินาทีนั้นสองข้างแก้มของเขาร้อนผ่าว อีกทั้งหัวใจของจินยองแทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ แววตาที่มันเกินกว่าคำว่าต้องการ และการกระทำที่มันมากเกินกว่าคำว่าหลงใหลไปแล้ว

“อื้ออ...อะ..อิมแจบอม” จินยองครางกระเส่าด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เมื่อริมฝีปากร้อนของแจบอมเริ่มเลื่อนสูงขึ้นไปจากข้อเท้าเล็กเป็น...น่องขาว...หัวเข่า...และ...ต้นขาด้านใน

“อื้ออ..พอแล้วแจบอม” จินยองยืดขาที่ชันเข่าไว้อีกข้างลงอย่างลืมตัวโดยทันทีเมื่อโดนริมฝีปากอุ่นจู่โจมที่จุดอ่อนไหว...ถึงจะมีเนื้อผ้าบางๆกันแต่ก็รู้สึกเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว

“จะ...แจบอม ฉันสะ..เสียว อื้ออ” แจบอมกดจูบลงไปหลายที่บนแก่นกายที่เริ่มชูชันจนทำให้กางเกงในตัวเล็กตัวนั้นดูนูนออกมา จินยองที่กำลังถูกอารมณ์ความต้องการครอบงำเผลอจิกกลุ่มผมนุ่มของแจบอมเพื่อระบายอารมณ์อย่างเผลอตัว

แจบอมละริมฝีปากออกจากส่วนอ่อนไหวนั่นช้าๆ แล้วค่อยๆลากขึ้นไปบนขอบอันเดอร์แวร์แทน...ริมฝีปากเริ่มขบเม้นและดูดดึงเนื้อขาวที่อยู่เหนือเนื้อผ้านั้น เขาใช้ทั้งลิ้นและริมฝีปากสัมผัสคนตัวเล็กของเขาอย่างอ่อนโยน...แต่ก็แอบแฝงไปด้วยความร้อนแรงอย่างห้ามไม่ได้

“อ๊ะ...อย่ากัดนะแจบอม อื้อ! อย่าดูดแรงสิแจบอม...อ่าห์ อิมแจบอม...” แจบอมที่ทาบตัวลงไปบนร่างเล็กกำลังขบเม้มยอดอกสีหวานของจินยองราวกับขนมรสชาติอร่อยเลิศ เขาทั้งลงลิ้น...กดริมฝีปาก..ดูดดึง...และขบเม้มมันอย่างยากที่จะห้ามใจ

“อ๊ะ! โอ้ย! เจ็บ...กัดฉันทำ...อื้ออออ” ทันทีที่ฟันขมงับลงไปบนยอดอกสีหวานนั่น มันทำให้จินยองถึงกับร้องออกมาด้วยความตกใจ เขากำลังจะโวยวายใส่ตัวต้นเหตุ แต่กลับถูกแจบอมจูบปิดปากเสียก่อน ริมฝีปากร้อนของแจบอมทั้งกดจูบและดูดดึงริมฝีปากสีสวยของจินยองเหมือนอยากแกล้งให้มันช้ำ…แต่จินยองก็ยังคงเต็มใจที่จะจูบตอบอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน

“อึ.ก...อื้มมมม” ลิ้นซุกซนของแจบอมบดเบียดเข้าไปตักตวงความหวานจากโพรงปากเล็กของจินยองอย่างรวดเร็ว ทำให้จินยองถึงกับหลุดเสียงครางออกมา แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้...ส่งลิ้นเรียวของตัวเองไปเกี่ยวพันกับลิ้นอีกคน ส่งจ๊วบจ๊าบจากการแลกลิ้นดังขึ้นอีกครั้ง...ความหวานจากโพรงปากของกันและกันทำให้พวกเขาแทบหลอมละลาย...

ทันทีที่ละริมฝีปากออกจากกันคราบน้ำใสๆติดอยู่ที่ริมฝีปากของจินยอง แววตาของจินยองหวานหยาดเยิ้มและออดอ้อนเหมือนลูกแมว...ส่วนสองพวงแก้มแดงก่ำด้วยความเขินอายหรืออารมณ์พุ่งสูงก็ไม่รู้ แจบอมจูบซับลงไปที่ข้างริมฝีปากเล็กของจินยองเบาๆก่อนจะใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำลายออกอย่างเบามือ

“อยากยั่วดีนัก...โดนฟัดจมเตียงแน่...ที่รัก” เสียงแหบพร่าของแจบอมที่กระซิบอยู่ข้างหูทำเอาจินยองถึงกับขนลุกเกรียว...แจบอมกดจูบลงบนใบหูของจินยองเบาๆก่อนจะเปลี่ยนเป็นขบเม้มทันที

“อ๊ะ..อื้ออ มันจะเป็นรอยนะแจ...อ๊ะ แจบอม” แจบอมที่ทั้งดูดดึงและขมเม้มเพื่อลิ้มรสและสัมผัสลำคอขาวของจินยอง ซึ่งมันเรียกความเสียวซ่านได้อย่างดีทีเดียว

“กว่าจะกลับบ้านก็จางพอดีแหละน่า...พรุ่งนี้เวลาออกไปชายหาดจะได้ไม่มีใครกล้ามอง” ทันทีที่พูดจบแจบอมก็กดจูบลงขมับบางเบาๆ ก่อนที่จะเลื่อนตัวลงไปที่หว่างขาของจินยองแทน

 เขาค่อยๆรูดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของจินยองออกอย่างเบามือ ส่วนสายตาของเขายังไม่ละจากคนตรงหน้าไปไหน ส่วนจินยองน่ะหรอ...ได้แต่คล้อยตามคนเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม แถมยังหลบตาอีกตั้งหาก...ทั้งๆที่เป็นคนเชิญชวนเขาก่อนแท้ๆ

ทันทีที่เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าแจบอมจึงจับขาเรียวแยกออกจากกันให้เห็นช่องทางสีหวานที่เริ่มกระตุก...แก่นกายที่แข็งตัวของจินยองทำให้เขารับรู้ได้ทันทีว่าจินยองกำลังทรมานขนาดไหน...แม้จะไม่ได้เร่งเร้าเขาแม้แต่นิดเดียวเลย

“อ๊ะ...อื้ออ แจบอม” จินยองขยำผ้าปูเตียงในมือจนยับยู่ยี่ทันทีที่ปลายนิ้วเรียวของแจบอมลูบไล้ช่องทางด้านหลังเบาๆ มือหนาจับแก่นกายร้อนของจินยองเอาไว้ในมือและเริ่มนวดคลึงที่ส่วนหัวของมันอย่างอ่อนโยน

“จะเอานิ้วเข้าไปแล้วนะ” แจบอมเห็นจินยองที่กัดปากแน่นแล้วรู้สึกสงสารเลยคิดที่จะหยุดแกล้งอีกคนทันที แต่จินยองกลับคว้าแขนเขาเอาไว้อย่างแน่นเสียก่อน

“ไม่ต้องใช้นิ้วแล้ว...อะ..เอามันเข้ามาเลย อึ.ก..นะแจบอม ไม่ไหวแล้ว” จินยองพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้ ใบหน้าสวยขึ้นสีเลือดฝาดเต็มไปหมด นัยน์ตาเริ่มคลอไปน้ำตาหยดใส แจบอมจึงเลื่อนตัวไปกดจูบลงบนเปลือกตาทั้งสองข้างเพื่อปลอบโยน ก่อนจะรูดแก่นกายของตัวเองให้แข็งตัวเต็มที่

            “ถ้าเจ็บก็บอก ไม่ต้องทนนะจินยอง...ไม่อยากให้เจ็บนะ” แจบอมกระซิบข้างใบหูเล็กก่อนจะกดจูบลงบนแก้มเนียนอย่างอ่อนโยน จินยองใช้มือทั้งสองเกาะลาดไหล่หนาของแจบอมเอาไว้ทันที

            แจบอมจับส่วนที่แข็งขืนไปจ่อปากทางที่สีหวานที่เขาไม่ได้เข้าไปมานานพอสมควร...เพราะว่ามีลูกเลยไม่ค่อยได้สนใจเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ เขาค่อยๆเบียดตัวเข้าไปในตัวจินยองช้าๆ ขาเรียวถึงกับสั่น...แต่จินยองก็พยายามที่จะอ้าขาออกให้กว้างขึ้น

            “อ๊ะ..จะ..เจ็บ” จินยองจิกลงบนไหล่หนาของแจบอมอย่างแรงด้วยความเจ็บปวด แจบอมถึงกับชะงักตัวเอาไว้ทันที หยาดน้ำตาเริ่มปริ่มออกที่ขอบตาของจินยองเล็กน้อย จินยองจึงเลือกที่หันหน้าไปทางอื่น

            “ไม่ต้องหยุดแจบอม...ใส่เข้ามาเลย”

            “ผ่อนคลายนะครับ ไม่ต้องเกร็งนะครับที่รัก” แจบอมรั้งใบหน้าหวานให้หันกลับมาสบตาเช่นเดิม ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน...น้ำตาเม็ดใสค่อยๆไหลกลิ้งลงมาจากดวงตาคู่สวยของจินยอง

            “จะ..แจบอม”

            “ฉันเป็นห่วงความรู้สึกนายนะจินยอง อย่าร้องไห้เลยนะ” แจบอมพูดจบก็กดจูบลงไปบนริมฝีปากเล็กของจินยองทันที จินยองค่อยๆเริ่มสร้างความผ่อนคลายให้กับร่างกายมากขึ้นทำให้แจบอมค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไปในช่องทางนั้นได้ลึกขึ้นกว่าเดิม

            “อะ...อื้ออออ” จินยองครางเบาๆในลำคอก่อนจะโอบกอดรอบคอของแจบอมเอาไว้ เขาหลับตาพริ้มเพื่อซึมซับรสจูบที่ปลอบโยนเขาของแจบอม...แม้ไม่ได้ร้อนแรง ไม่ได้รุกล้ำ แต่มันก็ลึกซึ้งกว่าครั้งไหนๆ...

เกือบสิบปีแล้วที่แต่งงานกันมา...แต่แจบอมก็ยังใส่ใจเขาเช่นเดิม...ที่น้ำตามันไหลไม่ใช่เพียงเพราะแค่ความรู้สึกเจ็บปวดจากช่องทางนั้น แต่เพราะเขาตื้นตันใจในตัวแจบอมจนไม่สามารถเก็บกลั้นมันเอาไว้ได้อีกแล้วต่างหาก

            “อ๊ะ...อ๊าห์” แจบอมละริมฝีปากออกมาก่อนจะเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ จินยองที่รับสัมผัสความเสียวซ่านมากขึ้นเริ่มครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้

            “อืมม คิดถึงเซ็กส์ของนายจัง...จินยอง อ่าห์...” แจบอมจับเอวบางไว้แล้วเริ่มกระแทกตัวเข้าออกแรงขึ้น จินยองเลื่อนมือไปจับข้อมือหนาเอาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว...สายตาเขาก็ยังไม่ละจะแจบอมไปไหน

“อ๊ะ.อ๊ะ..อ๊ะ อื้ออ ฉันก็คิดถึง...คิดถึงสัมผัสของนาย” ร่างบางขยับไปมาตามแรงกระแทกเริ่มครางออกมาไม่เป็นภาษา ดวงตาฉ่ำเยิ้มบวกกับน้ำเสียงหวานๆของจินยองแทบทำให้แจบอมเป็นบ้าคลั่ง แจบอมเริ่มโถมตัวใส่จินยองแรงขึ้นจนขาเตียงเริ่มเกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด

“อ๊ะ...อ๊ะ แรง...ระ อ๊ะ...แรงอีก” จินยองที่เร่งเร้าแจบอมด้วยความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น ทำเอาแจบอมเกือบสติแตก แก่นกายใหญ่ของแจบอมมันผุบเข้าไปจนสุดและก็ถูกดึงออกเกือบสุดสลับไปมาด้วยความรวดเร็ว

“อ่าห์ จินยอง...อ่าห์” แจบอมหลุดครางออกมาอย่างลืมตัว เอวหนาไม่หยุดกระแทกเลยแม้แต่วินาทีเดียว ความเสียวซ่านของทั้งคู่เริ่มพุ่งสูงขึ้นจนแทบหยุดไม่อยู่แล้ว

“อ๊ะ...อ๊ะ...อื้ออ...อิมแจบอม...อ๊า...ปล่อยมันเข้ามาในตัวฉัน อื้ออ อ๊าห์” จินยองจิกปลายเท้าแน่น มือสองข้างที่จับข้อมืออีกคนเอาไว้ก็กดเล็บลงไปเพื่อระบายอีกแรง เสียงครางดังสนั่นราวกับกำลังแข่งกับเสียงเนื้อที่กระทบกันดังระงม

“อื้ออ จินยอง...ไม่ไหวแล้ว อะ...อ่าห์” แจบอมกระแทกตัวแรงๆใส่จินยองสองถึงสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างบางทันที ความอุ่นวาบภายในช่องทางอ่อนนุ่มทำเอาจินยองถึงเสียวซ่านแล้วพาปลดปล่อยตามกันไปทันที

“อ่ะ..อ่าห์...แจบอม” น้ำรักสีขาวขุ่นของจินยองพุ่งเลอะเต็มหน้าท้องของแจบอมไปหมด จินยองนอนหอบเหนื่อยอย่างหมดแรงเมื่อได้ปลดปล่อย แต่ทว่าช่องทางนั้นของพวกเขายังคงเชื่อมกันอยู่

“อ๊ะ...จะ...แจบอม” ทันทีที่จินยองถูกพลิกตัวไปอยู่ด้านบนก็ร้องครางออกมาด้วยความตกใจปนความรู้สึกเสียววาบเมื่อสิ่งนั้นที่อยู่ในตัวเขายังคงเชื่อมกันอยู่มันสอดเข้าไปลึกกว่าเดิม

“ออนท็อปหน่อยนะครับ...คนสวย” แจบอมเอื้อมมือไปจับหน้าอกบางของจินยองก่อนจะบีบคลึงมันเบาๆ จินยองที่ใบหน้าเห่อร้อนจึงกัดปากเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงคราง...ให้ตายเถอะ...ทั้งแววตาและคำพูดแบบนั้นมันทำให้จินยองแทบจะตายเลยทีเดียว

“อ๊ะ...อื้ออ” จินยองค่อยๆยกตัวขึ้นก่อนจะนั่งทับลงไปใหม่อย่างช้าๆ ท่าทีเงอะงะทำเอาแจบอมถึงกับอมยิ้มอย่างเอ็นดู จินยองทำแบบเดิมซ้ำๆจนเป็นจังหวะเนิบๆ แจบอมครางออกมาเกือบจะทุกครั้งที่ช่องทางอุ่นนุ่มบดเบียดแก่นกายของเขา...จินยองที่กำลังปาดเหงื่อชื้นที่หน้าผากกำลังขยับและขย่มตัวอยู่ด้านบนเขา...มันเป็นภาพที่น่าจดจำเหลือเกิน

“อ๊ะ..อ๊ะ..อื้ออ...อิมแจบอม อื้มม ชอบไหม อ๊ะ...แจบอม” จินยองเริ่มกระแทกตัวเร็วและแรงขึ้นแจบอมจึงเอามือทั้งสองข้างของเขาไปจับเอวไปบางไว้ จินยองสวยจริงๆ...ราวกับนางฟ้าที่กำลังเต้นรำและขยับปีก

“อึ.ก อ่าห์ ฉันเสพติดเซ็กส์ของนาย เสพติดจูบ อ่ะ..อ่าส์ เสพติด...เสพติดจินยองเข้าแล้ว” แจบอมพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่าก่อนจะรวบอีกคนเข้ามาไว้ในอ้อมกอด เขายกตัวของจินยองลอยขึ้นจากเตียงทันทีโดยที่ทางนั้นยังเชื่อมกันอยู่

“อ๊ะ..อ๊าห์ แจ..แจบอม จะ..จะไปไหน” จินยองกอดคออีกคนเอาไวแน่นหันมองด้านหลังตัวเอง แจบอมไม่ตอบอะไร แต่พาอีกคนเดินออกจากห้องนอนไปที่ระเบียบห้องแทน

“อ๊ะ..อ๊ะ...ยะ..หยุดขยับก่อน อื้ออ แจบอม” จินยองหันมองซ้ายมองขวา ถึงแม้ที่พักจะห่างกันอยู่มาก แต่ก็กลัวว่าจะมีคนมาเห็นเข้าอยู่ดี แต่แจบอมเหมือนว่าจะไม่ฟังที่จินยองพูดนี่สิ เอาแต่กระแทกตัวเข้าออกราวกับแกล้งกัน

“หยุด...อื้อ ยะ..หยุด” จินยองที่ห้ามปรามออกไป แต่น้ำกลับฟังแล้วดูเชิญชวนเหลือเกิน...แจบอมที่พาจินยองเดินอ้อมสระไปอยู่บริเวณรั้วขอบระเบียงสูงแทน เขาถอดแก่นกายออกมาอย่างรวดเร็วก่อนจะปล่อยอีกคนลงยืนบนพื้นไม้ทันที

เขาจับจินยองหันหลังแล้วกดแผ่นหลังอีกคนลงต่ำขนานกับพื้นให้สะโพกแอ่นขึ้นมา  จินยองจึงได้แต่เท้าแขนลงบนขอบระเบียงสูงอย่างจำใจ สายตาของเขาก็กวาดมองรอบๆเพราะระแวงว่าจะมีคนมาเห็นเข้า...แจบอมจับก้นกลมเด้งทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ก่อนจะสอดแทรกแก่นกายเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มอีกครั้ง

“อะ..อึ.ก” จินยองกัดปากตัวเองเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียงออกมา แจบอมเลยกอดเอวคอดเอวไว้ก่อนจะแนบตัวลงไปกระซิบข้างใบหูของจินยองทันที

“ที่นี่ไม่มีใคร...มีแค่เราสองคน ครางออกมาเถอะจินยอง...ฉันอยากได้ยินเสียงของนาย...นะครับจินยอง” แจบอมกดจูบลงบนลาดไหล่บางก่อนจะละออกมา เขาเริ่มกระแทกแก่นกายเข้าออกทันที…จะมีใครได้ไง เพราะเป็นทริปที่เขาจองเป็นเกาะส่วนตัวของเขากับจินยองเท่านั้น...ทุกที่พัก

“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ...แจบอม...อ๊ะ” จินยองหลงกลไปกับน้ำเสียงหวานของแจบอมอีกครั้ง ร่างบางไหวตามแรงกระแทกที่โถมเข้ามาของแจบอม แจบอมยืดตัวตรงแล้วจับสะโพกของอีกคนไว้อย่างมั่นก่อนจะกระแทกลงไปแรงๆหลายทีติดกัน

เสียงครางดังออกมาจากทั้งคู่เหมือนกับว่าโหยหากันมานาน...ทั้งจินยองและแจบอมต่างหลงใหลร่างกายของกันและกัน จากแต่ก่อนที่เป็นแค่เซ็กส์เฟรนด์ แค่ความใคร่...ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนหมดสิ้น ไม่ใช่เพราะความใคร่...เซ็กส์ของพวกเขามันเกิดจากความรัก

“อะ..อ่าห์ คืนนี้ดาวเต็มท้องฟ้าเลยนะ อึ.ก จินยอง”

“อ๊ะ...แจบอม แรงอีก อื้ออ อิมแจบอม อ๊ะ..”

“ฉันรักนายนะจินยอง อึ.ก ฉันรักนายมาก”

จินยองเป็นคนแรกและเป็นคนเดียวที่แจบอมจะบอกรักท่ามกลางหมู่ดาวนับล้าน...แค่จินยองเพียงคนเดียวเท่านั้น 

กลับไปอ่านต่อ : https://writer.dek-d.com/pankikiki/writer/viewlongc.php?id=1758114&chapter=19