(2) Crazy in love | BNior #คซบน [20+]

(2) Crazy in love | BNior

#คซบน

R 20+

 ** ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงและหยาบคาย ผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ **

** นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของคนแต่งผู้เดียว ศิลปินในภาพไม่เกี่ยวข้องนะคะ **

คำเตือน : ตัวละครมีรสนิยมทางเพศไปในทางที่รุนแรง จึงไม่ควรนำไปเป็นแบบอย่าง

ซาดิสม์ (อังกฤษ: sadism) คือความสุขหรือความพึงพอใจในความเจ็บปวดและความทุกข์ของผู้อื่น สิ่งที่ตรงกันข้ามกับซาดิสม์คือ มาโซคิสม์ (อังกฤษ: masochism) ซึ่งหมายถึงความสุขหรือความพึงพอใจทางเพศเมื่อได้รับความเจ็บปวดกับตัวเอง โดยมักจะเกี่ยวข้องกับจินตนาการทางเพศหรือการถูกตบตี การถูกเหยียดหยาม การถูกผูกมัด หรือถูกทรมาน เพื่อเป็นการเพิ่มหรือทดแทนความสุขทางเพศ 

พฤติกรรมซาดิสม์และมาโซคิสม์มักเกิดร่วมกัน (ฝ่ายหนึ่งมีพฤติกรรมซาดิสม์ ในขณะที่อีกฝ่ายมีพฤติกรรมมาโซคิสม์) และเรียกว่า ซาโดมาโซคิสม์ หรือเรียกย่อว่า "S&M" หรือ "SM"

อ้างอิงข้อมูลจาก : https://th.wikipedia.org/wiki/ซาดิสม์และมาโซคิสม์

.

.

.

กดฟังเพลงก่อนอ่านเพื่ออรรถรส : 

https://www.youtube.com/watch?v=bfQ7ucGQdOM

Beyonce - Crazy In Love (Fifty Shades of Grey REMIX)

ตอนนี้ผมก็ยังคงสงสัยว่าทำไมช่วงวันหยุดระหว่างเทศกาลคริสต์มาสกับเทศกาลปีใหม่ในปีนี้มันดูช่างแสนยาวกว่าทุกปีที่ผ่านมานะ...

            หลังจากวันนั้นที่ผมและจินยองต่างคนต่างแยกย้ายจากโรงแรมนั่น เราก็ไม่ได้พบเจอกันอีกเลยสักครั้ง ผมใช้ชีวิตของผมต่อราวกับว่าไม่ได้รู้สึกรู้สึกสากับมันเสียเท่าไหร่ มันจริงที่ว่าผมไม่ได้แสดงออกมาว่าคำนึงห่วงหาหาเขา แต่ภายในใจของผมมันหยุดคิดถึงเขาไม่ได้เลยสักนิด

            หลายครั้บที่ตัวผมเองผมเผลอคิดถึงภาพใบหน้าหวานเรียวเล็กตอนที่ผมได้ลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา แววตาคู่สวยที่คลอหน่วงไปด้วยหยาดน้ำตาตอนโดนผมกลั่นแกล้งด้วยความหมั่นเขี้ยว แก้มนิ่มที่โดนผมขโมยหอมและจูบอยู่หลายครั้งหลายคราตอนที่เจ้าตัวเขาเผลอไผลในสัมผัส

            อีกทั้งยังเผลอคิดถึงผิวขาวเนียนและเนื้อตัวที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนผมจนต้องเผลอฝังเขี้ยวทำรอยไว้จนทั่ว ริมฝีปากอวบอิ่มของเขามันหวานเชื่อมจนไม่อยากจะถอนจูบออกมา ยิ่งตอนที่ผมฝังร่างเข้าไปในตัวเขา…ยิ่งนึกถึงก็ยิ่ง…แทบจะคลั่ง

            “อะ…อ่าห์” ผมครางออกมาเสียงสั่นทันทีที่ผมได้ปลดปล่อยมันออกมา ก่อนที่ผมจะลืมตาขึ้นเพื่อหลุดออกมาจากภวังค์ของจินตนาการที่ผมกำลังเฝ้าฝันถึงมันอย่างเสียดาย…ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าคนที่เสพติดเซ็กส์แบบผมไม่ได้มีอะไรกับคนอื่นหลังจากวันนั้นเลยสักครั้งและพึ่งช่วยตัวเองเสร็จ…โคตรมหัศจรรย์

           

“บ้าเอ้ย…คุณกำลังทำให้ผมลำบากซะแล้ว” มือของผมเอื้อมคว้ากระดาษทิชชู่ที่วางอยู่หน้ากระจกบานใหญ่เพื่อนำมาซับของเหลวที่ผมพึ่งปลดปล่อยออกมาด้วยความเหนื่อยหน่ายอย่างเต็มทน ก่อนจะบ่นกระปอดกระแปดออกมาทั้งที่คนที่เป็นต้นเหตุทำให้ผมหงุดหงิดใจไม่ได้มารับรู้กับผมด้วยเลยสักนิด

ทันทีผมจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วถึงได้เดินออกจากห้องน้ำในคอนโดของผมอย่างไม่รีบร้อนนัก อันที่จริงแล้วผมก็กลับมาถึงเกาหลีได้หลายวันแล้วล่ะครับ เพราะว่าผมเดินทางกลับมาที่นี่หลังจากวันคริสต์มาสเพียงวันเดียวเท่านั้น

ผมนั่งลงบนเก้าอี้ที่วางอยู่ตรงมุมห้องที่เป็นที่ประจำของผมแล้วไม่ลืมที่จะหยิบหนังสือเล่มที่ผมได้อ่านค้างไว้ขึ้นมาอ่านต่อ ผมคาดว่าจะอ่านมันให้จบภายในเย็นวันนี้…เพราะว่าคืนนี้ผมคงไม่มีเวลาที่จะได้อ่านมันแล้วล่ะครับ

คืนวันสิ้นปีผมไม่ควรที่จะช่วยตัวเองแล้วจินตนาการถึงเขาคนนั้นอีกต่อไปแล้ว

การที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้มันทำให้ชีวิตของผมดูช่างจืดชืดและสุดแสนจะน่าเบื่ออย่างที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือและกล้าพูดได้เต็มปากว่าผมรักหนังสือทุกเล่มที่มันเป็นของผมจนรวมไปถึงหนังสือที่ผมยืมมาด้วย

แต่หนังสือเล่มนี้มันกลับทำให้ผมหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะด้านในมันบรรยายถึงการสร้างความอ่อนโยนในเรื่องอย่างว่าหรือเซ็กส์นั่นแหละ ซึ่งคนแบบผมไม่มีเลยด้วยซ้ำและผมไม่เคยคิดที่จะอ่อนโยนกับใคร แต่วันนี้ผมเลือกที่จะอ่านมัน

แม้ว่าผมรู้ว่าเขาคนนั้นชอบที่จะมีเซ็กส์ที่เจ็บปวดและชอบที่จะโดนกระทำรุนแรงมากแค่ไหน แต่ทว่าเขาก็ยังเป็นคนแรกที่ผมต้องการจะอ่อนโยนด้วยมากที่สุดอยู่ดี...คุณจินยอง

*

            เสียงเบสที่ดังกระหึ่มและแสงไฟที่สาดส่องสลับสีไปมาทำให้ใครหลายคนที่อยู่ในสถานที่แบบนี้สามารถคลื่นไส้และอาเจียนออกมาได้อย่างง่ายดาย แต่มันไม่ใช่กับคนแบบผมหรอกครับ ผมมันค่อนข้างที่จะเคยชินกับอะไรแบบนี้ไปเสียแล้ว

            เพลงเก่าที่เคยได้รับความนิยมในอดีตถูกดีเจนำมารีมิกซ์เป็นเวอรชั่นใหม่ทำให้ผู้คนที่พากันมาฉลองเทศกาลปีใหม่ในที่แห่งนี้โยกย้ายไปมาแล้วร้องคลอออกมาเสียงดังจนผมเผลอขยับตามจังหวะอย่างห้ามไม่ได้…ยังไม่ทันได้เจอเขาผมก็รู้สึกสนุกแล้ว

ผมพยายามเดินให้ช้าและใช้สายตาไล่กวาดมองไปทั่วรอบทุกบริเวณอย่างละเอียดเพื่อที่จะค้นหาใครบางคน แต่ต่อให้ผมพยายามมองหาเขาคนนั้นเท่าไหร่ก็ไม่พบไม่เจอเขาสักที...จนตอนนี้ผมเริ่มเดินไปอยู่บริเวณที่จัดไว้สำหรับเต้นโดนเฉพาะแล้ว

            “มาคนเดียวเหรอคะ” ผมที่เดินไปอยู่กลางโซนที่ผู้คนกำลังเบียดเสียดถึงกับหันไปมองเสียงหวานที่ดังทักทายผมขึ้นจากด้านข้างในทันที เจ้าของเสียงหวานหูส่งยิ้มให้ผม…ชุดเดรสเกาะอกสีขาวที่โชว์ร่องอกและสั้นปิดหนาขาเรียวเพียงคืบเดียวทำผมถึงกับลอบกลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้

            “ครับ…คืนนี้คุณก็เหมือนกันกับผมสินะ” ผมส่งยิ้มตอบเขาและพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบ แววตาของผมมองสำรวจเธอไปจนทั่ว เธอก็ดูพอใจเหลือเกินที่ผมใช้สายตาโลมเลียเธอแบบนั้น ผมคิดว่าเธอคงถูกใจผมไม่น้อย...ไม่งั้นเธอคงไม่เขยิบเข้ามาใกล้ผมจนหน้าอกที่ดูจะใหญ่เกินตัวมาเบียดแขนของผมแบบนี้หรอก

            “ชนแก้วหน่อยไหมคะ” เธอยื่นแก้วที่บรรจุแอลกอฮอล์เอาไว้เกือบครึ่งมาทางผมแล้วเอ่ยชวนผม ผมจึงได้แต่ยกแก้วขึ้นแล้วเอื้อมมันเข้าไปแตะกับแก้วของเธออย่างทันที…หลังจากนั้นทั้งผมและเธอจึงยกแก้วขึ้นดื่มพร้อมกัน

            “ถ้าไม่รังเกียจคืนนี้คุณสนใจมาเต้นด้วยกันไหมคะ” เธอเขย่งขาขึ้นเพื่อกระซิบที่ข้างหูผมแล้วยังแกล้งปัดริมฝีปากผ่านติ่งหูของผมอย่างแผ่วเบา ผมลอบกระตุกยิ้มออกมา  ก่อนที่จะหันไปคว้าเอวบางของเธอให้เข้ามาใกล้ผมมากขึ้นจนหน้าอกนุ่มนิ่มของเธอแนบชิดกับตัวของผม...เธอกำลังยั่วผม

            “เสียใจด้วยนะครับคนสวย พอดีคืนนี้คุณแจบอมเขามีนัดกับผมแล้วน่ะ” น้ำเสียงหวานหูที่ดังขึ้นอยู่ด้านหลังของเธอคนนั้นทำเอารีบเงยหน้ามองในทันที มือของผมเผลอปล่อยออกจากเอวบางที่กอดเอาไว้อย่างลืมตัวเมื่อได้สบตากับคนที่ยืนยิ้มให้ผมอยู่ตรงนั้น…คุณจินยอง

            “หมายความยังไงกันคะ ไหนคุณว่ามาคนเดียวไง ฉันไม่ยอมนะ!” เธอถามผมออกมาด้วยความโมโห มันมีเพียงแวบเดียวเท่านั้นที่เธอหันกลับไปมองจินยองแล้วจากนั้นเธอก็รีบหันกลับมาหาผมต่ออย่างทันที ตอนนี้ใบหน้าหวานของเธอบูดบึ้งไปแล้วเพราะได้ยินจินยองนั้นพูดออกมาแบบนั้น

จากนั้นจินยองจึงเลือกที่จะก้าวมายืนหยุดข้างผมแล้วถึงยื่นกน้าเข้าไปกระซิบบางอย่างที่ข้างหูเธอคนนั้นอย่างรวดเร็ว และทันทีที่จินยองละใบหน้าออกมาเธอก็รีบเดินจากไปอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่ได้หันกลับมามองผมอีกเลย

            “คุณพูดอะไรกับเธอเหรอครับ ทำไมเธอถึงยอมไปอย่างง่ายดายแบบนั้น” ผมถามจินยองที่ยืนอยู่ข้างผมด้วยความสงสัย จินยองกระตุกยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ใส่ผมหนึ่งทีแล้วถึงค่อยๆเคลื่อนใบหน้าเข้ามากระซิบที่ข้างหูของผมอย่างจงใจ

            “อย่ามายุ่งกับคนของฉัน…ไม่งั้นอย่ามาหาว่าฉันไม่เตือน” เสียงหวานที่พูดออกมาด้วยความเยือกเย็นและแผ่วเบาข้างหูของผมทำเอาผมอดยิ้มออกมาไม่ได้ ผมรีบคว้าเอวสอบของอีกคนเข้ามากอดเอาไว้ทันทีทั้งที่มือข้างหนึ่งของผมก็ถือแก้วเอาไว้ด้วย

            “ไม่ได้เจอกันแป๊บเดียว ทำไมคุณถึงร้ายขึ้นได้ขนาดนี้นะ” ผมก้มลงกระซิบที่ข้างหูของจินยองด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ก่อนจะใช้ฟันขบเม้มติ่งหูของเขาอย่างหมั่นไส้ ทันทีถูกสัมผัสจินยองก็รีบย่นคอหนีแล้ววางมือทั้งสองข้างลงบนอกของผม แถมยังผลักตัวเองให้ออกห่างจากผมเล็กน้อย…แม้ตอนนี้หน้าท้องของเรายังจะชิดกันอยู่ก็ตาม

            “อ่าว ผมก็นึกว่าคืนนี้คุณแจบอมตั้งใจจะมาหาผมเสียอีก ถ้าหากว่ามันไม่ใช่ผม คุณก็เดินตามเธอไปเลยก็ได้นะครับ ผมไม่ถือหรอก” จินยองจ้องมองเสื้อเชิ้ตสีขาวของผมแล้วใช้นิ้วเรียวของเขาลูบไล้กระดุมเม็ดที่สามของผมที่ไม่ได้ถูกปลดออกอย่างแผ่วเบา…ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเรียบแล้วเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้ผมราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไร

            “ถ้าผมอยากจูบปากคนร้ายๆแบบคุณสักทีนี่มันจะผิดไหมครับ” ผมพยายามที่จะเค้นเสียงต่ำออกไปเพราะรู้สึกหมั่นเขี้ยวอีกคนเหลือเกิน แต่จินยองกลับหัวเราะออกมาทันทีที่ได้ยินผมพูดแบบนั้น

            “ผมไม่ได้ร้ายนะครับ แต่คุณแจบอมนั่นแหละที่ร้ายก่อน…ก็คุณเป็นคนบอกเธอเองนี่ว่าคืนนี้คุณมาคนเดียว” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเรียบแล้วไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ผมจึงได้แต่กระตุกยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้…ผมอยากฟัดคนขี้ประชดตรงหน้าผมแทบบ้าแล้ว

            “อ่าว…ผมพูดจริงนะครับเรื่องที่ผมมาที่นี่คนเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่ได้พาใครกลับด้วยซะหน่อย...แบบนี้ผมผิดตรงไหนเหรอครับคุณจินยอง” ผมรั้งเอวของจินยองเข้ามาใกล้ขึ้นแล้วพูดออกมาด้วยเสียงเข้มและค่อนข้างที่จะดัง จินยองเหมือนพยายามที่จะแกะแขนของผมออกจาเอวของเขา

            “อยากพาใครกลับก็ไปหิ้วคนนั้นสิครับ จะมากอดผมเอาไว้ทำไมกันล่ะ” จินยองพยายามจะเบี่ยงตัวออกจากแขนของผมที่กอดล็อคเอวสอบนั่นไว้ แต่ผมก็เลื่อนแขนจากที่กอดแค่เอวก็เปลี่ยนมาเป็นกอดเขารัดเขาเอาไว้ทั้งตัวแทนจนอีกคนทำให้ถึงกับหยุดดิ้นไปในทันที

            “ยั่วให้ผมหงุดหงิดเก่งจังนะครับ ผมอยากหิ้วคุณจินยองกลับด้วยแทบบ้าแล้ว…ผมมาที่นี่เพื่อคุณจินยองคนเดียวรู้เอาไว้เลยนะครับ” ผมกระซิบข้างหูของจินยองด้วยเสียงเรียบ ก่อนที่จะกดจูบลงบนต้นคอขาวแล้วฝังเขี้ยวลงไปอย่างหมั่นไส้

            “อ๊ะ! อย่าพึ่งทิ้งรอยสิครับ…แต่...อันที่จริงผมก็พอรู้อยู่แล้วล่ะครับ เพราะว่าสายตาที่คุณใช้มองผมกับใช้มองเธอคนนั้นมันต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยแหละ” จินยองถึงกับร้องออกมาด้วยความตกใจทันทีที่ผมแกล้งกัดลงไปบนเนื้อขาวเนียนของเขา ก่อนที่จินยองจะกระซิบข้างหูผมคืนอีกครั้ง จากนั้นผมจึงรีบผละออกมาสบตาอีกคนทันที…ผมเหมือนจะเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของจินยอง

            “ยังไงกับครับที่คุณคิดว่ามันต่าง” ผมถามเขาออกไปด้วยความสงสัย ผมผละเขาออกจากอ้อมกอดแล้วแต่มือของผมยังคงวางไว้บนสะโพกมนของเขาอยู่…มันนุ่มนิ่มและแน่นจนผมอยากจะสัมผัสมันมากกว่านี้

            “คุณมองเธอเพราะเธอแค่แต่งตัวโป๊และกล้าที่จะเข้ามายั่วยวนคุณ คุณแค่อยากหยอกล้อเพื่อที่จะได้สัมผัสหน้าอกโตๆกับสะโพกเด้งๆนั่น…แต่คุณไม่ได้อยากที่จะทำอะไรเธอต่อ” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเรียบ ใบหน้าหวานของเขาแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม…ซึ่งที่จินยองพูดมามันถูกทั้งหมด ผมแค่อยากเล่นด้วยแต่ไม่ได้อยากที่จะมีอะไรด้วยแม้แต่นิดเดียว

            “แต่ที่คุณแจบอมมองผม นับตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงวันนี้…สายตาของคุณมันฟ้องว่าร่างกายของคุณต้องการผมมากขนาดไหน ต่อให้ผมแต่งตัวมิดชิดแบบนี้คุณแจบอมก็เลือกที่จะมองผมด้วยสายตาแบบเดิม…คุณแจบอมเหมือนอยากจะถอดเสื้อผ้าของผมตลอดเวลา” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเรียบโดยที่เขายังคงสบตาผมอยู่ตลอด…ผมก็ได้แต่ส่งยิ้มให้อีกคนเพราะโดนเขาจับได้เสียแล้ว

“หึหึ ทายเก่งขนาดนี้ต้องมีรางวัลแล้วล่ะมั้งครับ” ผมส่งยิ้มให้เขาแล้วพูดออกไปสวยเสียงเรียบ มือทั้งสองข้างของผมที่วางอยู่บนสะโพกมนนั่นแม้ข้างหนึ่งผมจะถือแก้วเอาไว้ก็ตาม มือซุกซนของผมเริ่มออกแรงบีบและขยำมันเล็กน้อยจนจินยองเผลอกัดริมฝีปากล่างตัวเองเอาไว้เล็กน้อย...เขาเหมือนกำลังยั่วผมอีกแล้ว

ผมยอมรับว่าที่จินยองเดาออกมามันถูกทั้งหมด ที่ผมมองเธอคนนั้นก็เพระเสื้อผ้าน้อยชิ้นของเธอกับท่าทางยั่วยวนอามรณ์ของเธอเท่านั้น แต่ไม่ได้อยากที่จะมีอะไรด้วย ส่วนสิ่งที่ผมคิดกับจินยองนั้น...มันไม่ใช่แบบนั้น

คืนนี้จินยองใส่เสื้อสูทสีดำพอดีตัวและยังมีเข็มขัดคาดเอวเอาไว้เพื่อเสริมให้มันดูน่ามองยิ่งขึ้นกับกางเกงสแล็คสีดำที่ลู่ไปกับขาเรียวทำให้คนที่ได้มองอยากจะลูบไล้มันเหลือเกิน...ชุดนี้มันไม่ได้วาบหวิวสักนิด แต่ผมกลับรู้สึกว่าจินยองยังคงเซ็กซี่เหมือนเดิม

“อื้ออ ลวนลามพนักงานของร้านมีความผิดนะครับคุณแจบอม” ทันทีที่ผมกดจูบลงไปบนริมฝีปากอวบอิ่มของเขาจินยอวก็ครางออกมาเหมือนไปพอใจเสียเท่าไหร่ ก่อนที่ผมจะโดนอีกคนผลักออกจนมือผมหลุดออกจากตัวเยาแล้วเขาถึงพูดย้ำกับผมด้วยเสียงแข็ง

“หืม หมายความว่ายังไง” ผมถามจินยองออกไปอย่างสงสัย เขาจึงได้แต่ส่งยิ้มคืนมาให้ผมแล้วจึงยกนิ้วกลางของเขาขึ้นมากดจูบลงไปแรงๆแล้ววางมันลงบนริมฝีปากของผมอย่างแผ่วเบา

“รอดูผมอยู่ตรงนี้นะครับ เดี๋ยวผมจะกลับมาหา...แต่ผมไม่รับปากนะว่าถ้าคุณคลาดสายตาจากผมแล้วผมจะไม่หายไปน่ะ” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วทั้งที่นิ้วเรียวยังคงวางบนริมฝีปากของผมอยู่แบบนั้น...ก่อนที่เขาจะละมันออกแล้วเดินหายไปจากผมในทันที

ผมเริ่มงงเล็กน้อยกับคำพูดและการกระทำแบบนั้นของจินยอง ผมพยายามมองหาอีกคนที่กำลังเดินจากไปอย่างเอาเป็นตายแต่ว่าทำยังไงผมก็มองหาเขาไม่เจอ มันมีหลายคนที่เขาเดินเข้ามาขอชนแก้วกับผมแต่ผมก็เลือกที่จะปฏิเสธพวกเขาไปทั้งหมด เพราะในคืนนี้ผมมาหาแค่จินยอง...ผมต้องการแค่เขาคนเดียวเท่านั้น

“และแล้วช่วงเวลาที่ใครหลายท่านรอคอยก็มาถึงนะครับ ทางร้านของเราทนกระแสเรียกร้องไม่ไหวจึงต้องเชิญดีเจท่านนี้มาที่นี่อีกครั้งนึงจนได้...ขอเสียงให้กับดีเจเจวายด้วยครับผม !” เสียงเอ็มซีที่อยู่บนเวทีขนาดกลางด้านหน้าของผมดังขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจจากลูกค้าที่อยู่ในร้าน...ผมสิ้นเสียงของเขาก็มีเสียงกรี๊ดและตะโกนโห่ร้องจากผู้คนที่อยู่ทั่วบริเวณนี้ดังขึ้นในทันที

ผมจะไม่สนใจมันเลยถ้าหากคนที่เดินขึ้นเวทีไปไม่ใช่คนที่ผมกำลังมองหาอยู่...จินยองในชุดเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือสูทตัวนั้นถูกแหวกออกให้เห็นผิวขาวเนียนตั้งแต่หน้าอกแล้วลากมาเกือบถึงสะดือ

ส่วนด้านในสูทตัวนั้นจินยองใส่เสื้อสีดำที่เป็นซีทรูอยู่ด้วยอีกชั้น แต่ทว่านั่นกลับยิ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่และยั่วยวนเข้าไปกันใหญ่ ผิวขาวของจินยองที่โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็เห่อแดงดันไปตัดกับเสื้อซีทรูสีดำเป็นอย่างดี…มันน่านัก

“สวัสดีครับ!! วันนี้เราจะไม่พูดมากให้เสียเวลา เอาเป็นว่าคืนนี้เรามาโยกกันให้สุดเหวี่ยง แต่ว่าถ้าใครยังพอมีแรงเหลือก็เก็บแรงไว้ไปโยกกับผมต่อได้นะครับ…” จินยองที่เดินไปหยุดอยู่ที่หลังแท่นมิกซ์เสียงพูดใส่ไมค์ที่เชื่อมกับอินเอียร์ออกมาด้วยเสียงหวาน แววตาที่ดูใสซื่อแต่กลับยั่วยวนคนที่กำลังจ้องมอง แถมคำพูดสองแง่สองง่ามของเขาก็ทำให้เสียงกรี๊ดและโห่ร้องดังขึ้นอีกรอบจนลั่นร้าน

“กูสาบานเลยถ้าคืนนี้กูไม่ได้ดีเจคนนี้ กูจะไปทำหมันแม่ง! คนเหี้ยอะไรวะแม่งโคตรยั่วเย*!!” เสียงเข้มที่ดังอยู่ด้านหลังผมทำเอาผมรีบหันกลับไปมองเขาในทันที ผู้ชายหน้าตาดีคนนั้นจ้องมองจินยองด้วยแววตาแบบเดียวกับผม

แต่มันมีความคิดอะไรบางอย่างที่กลับทำให้ผมกระตุกยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนที่ผมจะรีบหันกลับมามองบนเวทีอีกครั้งในทันทีที่เสียงเพลงที่เปิดคลอไว้เริ่มถูกเปลี่ยนจังหวะไปจากเดิม

มันคงจะปฏิเสธไม่ได้ว่าจินยองที่อยู่บนเวทีนั้นกำลังยั่วสายตาคนมองให้เกิดอารมณ์อย่างว่าได้อย่างง่ายดาย แต่ว่าคนที่จะได้ดีเจแสนเซ็กซี่คนนั้นในค่ำคืนนี้มันจะมีแค่ผมคนเดียวเท่านั้น...ส่วนคนอื่นเชิญไปฝันเอาแล้วกัน

ตอนนี้ผมเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายตามจังหวะที่จินยองได้กำหนดมาให้ สายตาของผมไม่สามารถละจากร่างกายที่สุดแสนจะเซ็กซี่ของเขาได้เลยสักนิด จินยองแจกยิ้มไปทั่วจนผมเริ่มหมั่นไส้เล็กๆ...ในใจก็พลางคิดว่าอยากจะดึงมาฟัดปากอิ่มนั่นให้ยิ้มไม่ออกเลย

ดนตรีจังหวะหนักและเบสที่ทุ้มจนทำให้เกือบทุกคนที่ได้ยินถึงกับอยู่นิ่งเฉยไม่ได้ ต่างคนก็ต่างวาดลวดลายไปตามอารมณ์เพลงที่จินยองมิกซ์ออกมาอย่างสนุกสนาน หลายครั้งที่ผมลอบมองจินยองที่ถูกแสงสปอตไลท์สาดส่องอยู่บนเวที…มันมีบางจังหวะที่จินยองเคลื่อนไหวร่างกายไปตามเพลง

เขาคงไม่รู้หรอกว่าตอนที่เขาทำท่าเคลื่อยตัวไปแบบพลิ้วไหวคล้ายกำลังเลื้อยแบบนั้นทำเอาผมต้องกลั้นหายใจแบบลืมตัวไปด้วย จินยองเซ็กซี่มากทั้งตอนที่เขาอยู่บนเวทีและบนเตียง…ผมแทบหยุดจะจินตนาการไม่ได้เลยถ้าหากเขามีเลื้อยแบบนั้นต่อหน้าของผมแล้วผมจะลงโทษเขาไหนดี กัดให้ช้ำ ฟาดให้แดง หรือกระแทกให้ร้องไห้ออกมาดี

ตอนนี้ผมถึงกับหยุดเต้นแล้วเพ่งมองคนบนเวทีด้วยแววตาเรียบนิ่ง เสียงกรี๊ดและโห่ร้องเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จินยองเริ่มปลดเข็มขัดที่เอวออกแล้วโยนมันลงบนเวทีอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนที่จะถอดสูทตัวนอกออกด้วยท่าทีแสร้งประหม่าเพราะแววตาของเขามันฟ้องว่าเขากำลังยั่วยวนออกมาอย่างเต็มที่

“เหี้ย! ผิวขาวๆกับเสื้อซีทรู…แม่งเอ้ยโคตรได้เลยว่ะ คืนนี้กูจะดีลแม่งให้ได้เลยไอ้สัส” เสียงเข้มที่คุ้นเคยดังมาจากด้านหลังผม แต่ครั้งนี้ผมเลือกที่จะไม่หันกลับไปมองเขาสักนิดเพราะผมกำลังจดจ้องคนที่ใส่แต่เสื้อซีทรูอยู่บนเวทีนั่นอย่างไม่วางตา

ผมรู้สึกได้ว่าจินยองตั้งใจที่จะสบตากับผม เขาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมทั้งเลียและขบกันริมฝีปากล่างของตัวเองราวกับเป็นการเชิญชวน ผมเลยได้แต่กระตุกยิ้มแล้วยักคิ้วคืนไปให้เขา ผมสัญญาว่าในค่ำคืนนี้ผิวขาวเนียนทุกส่วนของจินยองมันจะมีแต่รอยเห่อแดงจากริมฝีปากและฟันของผมทั้งหมด…ผมจะทำรอยให้จินยองไม่สามารถใส่เสื้อซีทรูมายั่วใครได้อีกหลายวัน

*

            จินยองได้ลงจากเวทีไปเรียบร้อยแล้วตอนนี้เลยมีดีเจคนอื่นกำลังมาควบคุมแท่นมิกซ์เสียงแทน แต่ว่าผมก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมเพื่อรอจินยองเดินกลับมาหาผมทั้งที่ผมก็ไม่ได้มั่นใจนักว่าเขาจะกลับมาตามที่เขาบอก จินยองคือดาวเด่นของค่ำคืนนี้…ไม่ว่าใครก็หมายปองดาวดวงนั้นเหมือนกันกับผม

            เสียงฮือฮาดังมาจากด้านหน้าและมันก็เริ่มไล่เข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ผมมองกลุ่มคนที่เริ่มขยับตัวเพื่อหลีกทางให้ใครบางได้เดินมาอย่างสะดวกจนตอนนี้กลางเป็นว่าผมได้เห็นคนที่กำลังเดินมาหาผมอย่างเต็มตา…จินยองเดินมาทั้งที่ใส่แค่เสื้อซีทรูตัวเดียวแบบนั้น แต่เขาไม่ได้เดินมาคนเดียว

            “คุณถามเขาดูก็แล้วกัน ถ้าเขาอนุญาต…ผมถึงจะไปต่อกับคุณ” จินยองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของผมด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะหันไปพูดกับคนที่โอบเอวเขาเอาไว้หนึ่งข้างด้วยเสียงเรียบพร้อมทั้งส่งยิ้มให้ผู้ชายคนนั้นด้วย…คนที่มันยืนเล็งจินยองอยู่ข้างหลังผมตั้งแต่แรก

            “ไม่อนุญาต แล้วก็เอามือออกจากเอวเขาด้วย” ผมไม่รอให้มันถามอะไรผมออกมาสักคำ แต่ผมเลือกปฏิเสธออกไปพร้อมทั้งปัดมือหนาของมันที่กอดเอวจินยองเอาไว้ออกอย่างแรง จากนั้นผมจึงดึงจินยองมายืนข้างๆผมแทน

            “ผมบอกคุณแล้วว่าแฟนผมดุ ขอโทษด้วยนะครับที่ไปกับคุณไม่ได้” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงแผ่ว คนที่ยืนอยู่ใกล้กับพวกเราเริ่มเข้ามามุงเพราะกำลังคิดว่ามันจะมีเรื่องต่อยตีกันเกิดขึ้น…ผมก็แอบประหม่าเล็กน้อยที่ได้ยินจินยองพูดถึงผมแบบนั้น

            “ถ้าผัวดุผัวหวงมากแล้วถอดเสื้อโชว์นมโชว์เอวทำเหี้ยอะไรวะ! บอกว่าไปกับกูแล้วจะจ่ายให้ก็ไม่ไปแต่มาฟ้องผัวแทน เล่นตัวฉิบหายเลย ไอ้สัส!” เสียงเข้มจากคนตรงหน้าดังขึ้น มันชี้หน้าด่าจินยองที่หน้าเสียอยู่ข้างผม…เพื่อนของมันเข้ามารั้งตัวมันเอาไว้เพราะดูมันเหมือนจะเมาจนขาดสติเต็มทน

            “เขาจะถอดเสื้อหรือใส่เสื้อมึงก็ไม่มีสิทธิ์มาด่าเขา ร่างกายของเขา…เขาจะทำอะไรก็ได้ แต่ถ้ามึงทนไม่ไหวนักก็ไปชักว่าวในห้องน้ำนู้นไป! อย่ามาใช้คำพูดต่ำๆแบบสันดานของมึงกับคนของกูเด็ดขาด!” ผมคว้าเอวของจินยองเข้ามาโอบเอาไว้ ก่อนจะก่นด่ามันออกไปด้วยความโมโหสุดขีด จินยองเลยได้แต่ลูบมือข้างที่ผมโอบเอวเขาอยู่แบบนั้นเพื่อปลอบประโลมอารมณ์ร้อนของผมให้เย็นลง

            “งั้นบอกให้เมียมึงเลิกตัวอ่อยหรือยั่วคนอื่นไปทั่วสิวะ เมื่อกี้แม่งก็ส่งสายตาให้กู! เหมือนว่างอยากจะโดนกูเต็มที่! ดูเมียยังไงให้ร่านได้ขนาดนี้วะ!! ทำตัวไม่ต่างจากอีตัวเลยสักนิด! โอ๊ย!!!!” ทันทีที่ไอ้เวรนั่นมันด่าจินยองเสร็จแล้วมันก็ร้องลั่นออกมาทันทีที่โดนหมัดของคนที่ยืนข้างผมซัดเข้าไปเต็มปากจนโซเซไปด้านหลัง…เสียงโห่เชียร์จนคนโดนรอบแสดงออกถึงความสะใจอย่างดี

            “มึงจะด่ากูว่าอะไรก็ได้นะ แต่มันไม่ได้หมายความว่ากูจะทน…แล้วมึงจำใส่กะโหลกเอาไว้ด้วยนะว่าคนแบบมึงไม่มีทางที่จะได้แม้แต่นึกถึงหน้าของกูตอนช่วยตัวเองด้วยซ้ำ อ๋อ…ส่วนที่บอกว่ากูส่งสายตาให้มึงน่ะ มึงมันแค่เสือกมายืนอยู่ข้างหลังคนของกูต่างหาก ไอ้ควายเอ้ย!” จินยองด่ากราดอีกคนออกมาด้วยเสียงแข็งจนผมเผลอกระตุกยิ้มออกมาอย่างสะใจ…มันที่ยืนใช้มือกุมริมฝีปากที่มีเลือดกลบถึงกับชี้หน้าจินยองอย่างคาดโทษ

            “กูจะไล่มึงออก กูจะแจ้งให้ร้านไล่มึงออก!!” เสียงตวาดใส่จินยองเสียงลั่น จินยองได้แต่กรอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่ายแล้วยักคิ้วพร้อมส่งยิ้มร้ายให้มันไปหนึ่งที

            “เรื่องของมึง! ไปกันเถอะครับคุณแจบอม…คืนนี้เราเสียเวลาของเราไปเยอะแล้วนะ” จินยองตะคอกใส่มันอย่างเหลืออด ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้ผมและคว้ามือของผมไปจับเอาไว้อย่างอ่อนโยน ผมเลยได้แต่ยิ้มตอบแล้วกระชับมือของจินยองให้แน่นยิ่งขึ้น

            “จำเอาไว้นะ…ไม่ว่าใครมึงก็ไม่ควรจะไปดูถูกเขา ยิ่งคนของกูก็ยิ่งเป็นข้อห้ามไปใหญ่ ถ้าเกิดหลังจากนี้มึงไม่ยอมจบ พรุ่งนี้ไปเจอกันที่ xxx แต่กูจะไม่รับประกันความปลอดภัยของมึงและครอบครัวของมึงนะ” ผมยื่นหน้าไปกระซิบกับคนที่ปากแตกยับด้วยเสียงแข็งและดุดัน ก่อนจะส่งยิ้มเย็นให้มันไปทีแล้วถึงเดินตามจินยองออกไปจากสถานที่อโคจรแห่งนี้ทันที

            ตอนนี้เปลี่ยนจากจินยองเดินจูงมือของผมเป็นผมเดินจูงมือของจินยองแทน คอนโดของผมอยู่ใกล้สถานที่อโคจรแห่งนี้พอสมควรทำให้เราสามารถเดินกลับไปที่นั่นได้อย่างสบาย ผมสังเกตได้ว่าตลอดทางจินยองเงียบ…เงียบกว่าปกติ

            “คุณจินยองเป็นอะไรหรือเปล่า หนาวเหรอ” ผมหันไปมองจินยองที่เดินตามผมด้วยแววตาเหม่อลอยอย่างไร้จุดหมาย จินยองใส่แค่เสื้อซีทรูกับกางเกงขายาวเท่านั้น…อากาศที่ค่อนข้างเย็นทำให้ผมอดเป็นห่วงเขาไม่ได้

            “เปล่าครับ ผมคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ” จินยองหันมาส่งยิ้มให้ผมแล้วพยายามที่จะชักมือของตัวเองกลับคืนไป แต่ผมกลับจับมันไว้แน่นแล้วดึงให้อีกคนมายืนอยู่ข้างหน้าผมเล็กน้อย ผมเปลี่ยนจากจับมือของเขาเป็นการกอดคล้องคอเขาเอาไว้แทน

            “เล่าให้ผมฟังได้ไหมว่าทำไมคุณถึงพาผู้ชายคนนั้นเดินมาหาผม เขาทำอะไรคุณบ้างหรือเปล่าหืม” ผมถามจินยองออกไปด้วยความสงสัย เพราะผมแอบสังเกตเห็นว่าตอนที่จินยองเดินมากับมัน…เหมือนปากของจินยองมันจะช้ำเล็กน้อย

                        “เขามารอผมข้างเวที…เขาบอกว่าเห็นผมแล้วมีอารมณ์ อยากจะมีอะไรด้วย แต่ผมก็ปฏิเสธเขาไปแล้ว เขาก็ยังจะเข้ามาจูบแล้วก็พยายามหว่านล้อมให้ผมไปกับเขาให้ได้…เขาบอกจะให้เงินเป็นค่าตอบแทนด้วย”

“เขาพยายามที่จะจับเอว สะโพก หน้าอกของผม ผมเลยบอกว่าผมมากับแฟน แต่เขาก็ยังไม่เชื่อผมเลยต้องพาเขาไปหาคุณนั่นแหละ แถมเขายังขู่ผมอีกว่าถ้าผมไม่ยอมไปกับเขา…เขาจะลากผมไปข่มขืน” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเรียบ แต่หัวใจของมันกลับแกว่งไปหมด…ผมโกรธไอ้สารเลวนั่นแทนจินยองไปแล้ว

            “รู้ไหมว่าผมยังไม่เจอคนที่อยากมีอะไรกับผมแล้วให้เกียรติผมแบบคุณแจบอมเลยสักคน คุณแจบอมทั้งพูดจาสุภาพ วางตัวดีตั้งแต่ครั้งแรก หน้าตาก็ดี หุ่นก็ดี แถมรสนิยมเรื่องนั้นก็ไปทางเดียวกัน ที่จริงคุณกำลังจะทำให้มาตรฐานของผมสูงขึ้นนะครับ” จินยองเอ่ยชมผมออกมาด้วยเสียงหวานทำเอาหัวใจของผมถึงกับสั่นระรัวจนเผลอหอมแก้มนิ่มของเขาไปหนึ่งที

            “แล้วคุณจินยองชอบเซ็กส์ของผมมากกว่าคนอื่นหรือเปล่าครับ…ชอบตอนที่เรามีอะไรกันมากกว่าตอนที่คุณจินยองถูกสัมผัสโดยคนอื่นหรือเปล่า หืม” ผมกระซิบถามเขาที่ข้างหูด้วยเสียงแผ่ว ก่อนจะขบเม้มติ่งหูของอีกอย่างหมั่นเขี้ยว

            “อ๊ะ..อื้มมมม ถ้าไม่คลั่งไคล้เซ็กส์ของคุณแจบอม คืนนี้ผมก็คงไม่ตกลงมารับงานที่ร้านนี้หรอกครับเพราะมันไกลจากบ้านผมจะตายชัก ผมรู้ว่าที่นี่มันใกล้คอนโดคุณแจบอม…” จินยองครางออกมาเสียงสั่นเมื่อถูกผมแกล้ง ผมแอบงงเล็กน้อยที่เขารู้จักที่อยู่ของผม

“คือผมแอบดูที่อยู่คุณจากไอดีการ์ดของคุณตอนเช้าวันนั้นน่ะครับ แถมร้านนี้ชอบบังคับให้ผมแต่งตัวโป๊ทุกครั้ง แต่ผมก็ยอมแลกเพื่อได้มาหาคุณแจบอมเลยนะครับ” เขาตอบผมออกมาด้วยเสียงแผ่ว…แต่ต้องยอมรับว่าคำตอบของจินยองก็ทำเอาผมหุบยิ้มไม่ได้

            “แล้วทำไมไม่ให้ผมไปหาคุณจินยองแทนล่ะครับ รู้ไหมว่าผมไม่ชอบให้ใครเห็นผิวเนียนสวยของคุณเลยสักนิด เห็นแล้วรู้สึกว่าอยากจูบหรือกัดให้เป็นรอยให้หมดเลย…เขาจะได้รู้ว่าคืนนี้คุณจินยองมีเจ้าของแล้ว” ผมพยายามเค้นเสียงต่ำออกมาให้จินยองได้รับรู้ว่าผมหมั่นเขี้ยวเขาขนาดไหน จินยองเลยได้แต่หัวเราะออกมา

            “ถ้าสมมติว่าเราคบกันอยู่ ตอนนี้ผมคงคิดว่าคุณกำลังหวงผมอยู่นะครับคุณแจบอม” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเรียบปนความขบขัน ส่วนผมได้แต่อมยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้นออกมา

            “ถึงตอนนี้เราไม่ได้กำลังคบกัน แต่ผมก็แอบหวงคุณจินยองอยู่นะครับ” ผมแกล้งกระซิบที่ข้างหูจินยองด้วยเสียงหวานจนเจ้าตัวเขาหันกลับมามองหน้าผมอย่างสงสัย เขาหรี่ตามองผมราวกับว่ากำลังจับผิด

            “คุณแจบอมพูดเหมือนกำลังตกหลุมรักผมเลยนะครับ” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา ผมจึงแกล้งกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มนั่นอย่างแรงจนจินยองพลั้งฟาดมือลงบนอกผมอย่างแรง

            “คุณแจบอมนี่มันข้างนอกนะ!” จินยองกดเสียงต่ำใส่ผมด้วยความตกใจ ก่อนที่เขาจะหันมองซ้ายมองขวาว่ามีใครมองพวกเราอยู่หรือไม่…จินยองกลัวว่าคนพวกนั้นจะเห็นฉากเลิฟซีนของเราน่ะสิ

ผมจึงอาศัยจังหวะรีบเดินกึ่งลากเขาให้เข้าไปในคอนโดของผมอย่างรวดเร็วจนจินยองไม่ได้ทันระวังตัว ผมพาเขาไปที่หน้าลิฟต์แล้วจึงดันจินยองเข้าไปในลิฟต์ทันที ก่อนที่จะเอื้อมมือกดเลือกลิฟต์ชั้นที่ผมอยู่

            “คุณแจบอม…อย่าพึ่ง อื้ออออออ!” ยังไม่ทันทีที่จินยองจะได้พูดอะไรมา ผมก็รีบประโคมจูบปิดริมฝีปากอวบอิ่มของคนตรงหน้าผมทันที ผมจูบเขาอย่างแรงจนจินยองพยายามที่จะหันหน้าหนีผม ผมจึงล็อคสองข้างแก้มของเขาเอาไว้นิ่ง…ผมสอดลิ้นเข้าไปตักตวงน้ำหวานจากเขาอย่างหนำใจแล้วกัดลงไปบนริมฝากปากบึนนั่นอย่างแรง

            “อ๊ะ! ผมเจ็บนะ อึ.ก คุณแจบอม” จินยองถึงกับร้องออกมาดังลั่นด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่จะถูกผมกดจูบซ้ำลงไปอีกหนึ่งทีอย่างแผ่วเบา…เราผละจูบออกจากกันแล้วสบตากันอยู่สักพัก…จินยองโคตรน่าหลงใหล

            “คืนนี้คุณโดนผมรังแกแน่คุณจินยอง อย่าหวังว่ารอบนี้มันจะเป็นแค่คืนเดียวอีกเหมือนที่ผ่านมา ตามมานี่เดี๋ยวนี้เลย!” ผมพูดกับเขาด้วยเสียงเข้ม…นัยน์ตาของเขาสั่นระริกจนผมสังเกตได้ ก่อนที่ลิฟต์จะถูกเปิดออกผมก็ดึงอีกคนให้ตามไปที่ห้องทันที

            “คุณแจบอม! เดี๋ยวสิครับ!” จินยองร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกผมผลักลงบนเตียงแล้วตามไปคร่อมตัวเขาเอาไว้อย่างรวดเร็ว จินยองพยายามดันแผ่นอกแกร่งของผมให้ออกห่างจากเขาด้วยความเหนื่อยหอบ

            “คุณยังอยากรู้อยู่ไหมครับว่าผมตกหลุมรักคุณจินยองหรือเปล่า” ผมถามจินยองออกไปด้วยเสียงเรียบ แววตาของผมมันอาจจะดูน่ากลัวมากจนจินยองถึงกับต้องหลบตาผมอย่างห้ามไม่ได้

            “อยากรู้…ผะ…ผมอยากรู้” จินยองตอบผมออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ เขาไม่แม้แต่มองหน้าผม ผมจึงรั้งใบหน้าเรียวให้หันกลับมามองผมอีกครั้ง…เราเลยสบตากันอย่างห้ามไม่ได้

            “เดี๋ยวระหว่างที่เรากำลังไปกันได้สวยในคืนนี้ผมจะพลั้งปากบอกคุณออกมาเอง ถ้าหากว่าคืนนี้คุณจินยองทำให้ผมพอใจ…แต่ยังไงผมก็ขอไม่ต่ำกว่า 3 รอบนะครับคุณจินยอง” ผมส่งยิ้มให้เขาอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมทั้งพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา ก่อนที่จะก้มลงไปฝังเขี้ยวบนยอดอกที่อยู่ใต้เสื้อซีทรูตัวนั้นอย่างแรง

            “อ๊ะ..โอ๊ย! ถ้าคุณทำผมตกรถแบบครั้งก่อนอีกผมจะไม่ให้อภัยคุณแจบอมแล้วนะครับ วันนั้นคุณทำให้ผมทั้งขาสั่นและออกไปเที่ยวเกือบจะไม่ทัน มัวแต่จะจูบผมอยู่นั่นแหละ” จินยองถึงกับร้องเสียงหลงออกมาด้วยความเจ็บแสบ ก่อนจะใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บีบปลายจมูกของแจบอมอย่างหมั่นเขี้ยว

            “หึหึ งั้นเอาเป็นว่าวันพรุ่งนี้ไม่ต้องกลัวตกรถนะครับเพราะคุณจะไม่ได้ออกไปไหนแน่นอน…ผมวางแพลนไว้ว่าวันนี้เราจะมีเซ็กส์ข้ามปีกัน แล้วผมเป็นคนจะจุดพลุฉลองใส่ตัวคุณจินยองเอง” ผมพูดแซวจินยองออกไปด้วยเสียงหวานจนจินยองถึงกับตาโตเป็นไข่ห่าน ผมก้มสำรวจเสื้อซีทรูของเขาอย่างละเอียดอีกครั้ง…มันบางมากจนเห็นทุกสิ่งที่อยู่ใต้นั้นจนหมด

            “คุณแจบอมมองอะไรน่ะครับ…ผมว่ามัน อ๊ะ…อื้ออ อ๊าห์ คุณ…จะ…แจบอม” จินยองที่ถามผมออกมาด้วยความประหม่าถึงกับร้องครวญครางออกมาทันทีที่ผมใช้ลิ้นร้อนของผมละเลงเขี่ยยอดอกที่มันชู่เด่นขึ้นมาจนน่าหมั่นไส้ จินยองถึงกับบิดเร้าไปด้วยความเสียวซ่าน เขาพยายามจะใช้สองมือของเขามาปิดยอดอกตัวเองเอาไว้ แต่ผมก็รีบใช้มือเดียวล็อคสองแขนเรียวเอาไว้เหนือศีรษะของเขาทันที

            “คุณจินยองรู้ไหมว่าคืนนี้ที่คุณแต่งตัวแบบนี้ให้คนอื่นเห็น…คุณโดนลวนลามผ่านทางสายตามาแล้วกี่คู่” ผมสบตากับจินยองด้วยความรู้สึกหื่นกระหายเต็มอก ก่อนที่ผมจะละสายตาลงมาจ้องแผ่นอกขาวเนียนใต้ซีทรูอีกครั้ง

            “ผมไม่สนใจสายตาของคนอื่นที่มองมาสักหน่อย แต่ผมสนใจสายตาของคุณแจบอมต่างหาก…คืนนี้คุณแจบอมได้ลวนลามผมผ่านสายตาแบบคนอื่นบ้างหรือเปล่าล่ะครับ” จินยองกระตุกยิ้มให้ผม ก่อนที่จะถามผมออกมาด้วยเสียงแผ่ว…ผมลอบกลืนน้ำลายแล้วเงยหน้าสบตากับเขาอีกครั้ง…ยั่วได้ยั่วดีจริงนะคุณจินยอง

            “ผมไม่ได้ลวนลามคุณจินยองผ่านแค่ทางสายตาเท่านั้น แต่ผมจะลวนลามทั้งตัวของคุณเลยด้วย…ตอนนี้คุณกำลังจะทำให้ผมอกแตกตายเพราะว่าต้องมาคอยอดทนกับความยั่วยวนของคุณรู้ไหมครับคุณจินยอง” ผมก้มลงไปกดจูบลงบนแก้มนิ่มของจินยองอย่างหมั่นไส้ แล้วถึงกระซิบที่ข้างหูของจินยองด้วยเสียงเข้มที่กดอารมณ์ความต้องการเอาไว้

            “อืมมม ผมไม่เคยบอกให้คุณแจบอมทนและผมไม่ต้องการให้คุณแจบอมทนกับผมด้วย ผมว่าเรามาเริ่มทำมันกันเถอะครับ…ผมอยากมีเซ็กส์กับคุณแจบอมแทบแย่อยู่แล้ว” น้ำเสียงหวานของจินยองทำเอาส่วนนั้นของผมเริ่มกระตุกเล็กน้อย…ทั้งที่มันตื่นอยู่ตั้งแต่ต้นแล้ว แต่ตอนนี้มันราวกับกำลังเตรียมพร้อม

            “งั้นลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าออกให้หมดนะครับ…คืนนี้ผมจะอนุญาติให้คุณใส่ได้แค่ชิ้นเดียวเท่านั้น” ผมลุกขึ้นจากตัวของจินยองมายืนอยู่ข้างเตียง ก่อนที่จะรั้งให้อีกคนลุกขึ้นมายืนข้างกันแล้วพูดกับอีกคนด้วยเสียงแผ่ว…ผมทิ้งตัวนั่งลงปลายเตียงแล้วดึงอีกคนให้มายืนอยู่ที่หว่างของตัวเองอย่างจงใจ

            “คุณจินยองต้องถอดเสื้อผ้าออกให้หมด คืนนี้ผมจะให้คุณเหลือได้แค่สร้อยเส้นเดียวบนร่างกายของคุณเท่านั้น” ผมพูดกับจินยองออกมาด้วยเสียงเรียบพร้อมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เขา จินยองถึงกับหลุดหัวเราะออกมาทันที ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อซีทรูตัวนั้นออกแล้วโยนมันลงไปบนพื้น...พอถอดเสร็จเขาก็แกล้งใช้ช่วงอกของเขาปัดผ่านริมฝีปากของผมอย่างตั้งใจ

            “อ๊ะ…ขอโทษที่นะครับ พอดีผมไม่ได้ตั้งใจน่ะ” จินยองร้องครางเสียงแผ่วแล้วแกล้งพูดขอโทษผมออกมาราวกับว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ แต่รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าสวยๆของเขาก็ทำให้ผมรับรู้ได้ทันทีว่าเขาแกล้งยั่วผม

            “อ๊ะ..อื้ออ คุณแจบอม…โอ๊ย! ดะ…เดี๋ยววสิครับ อื้อออ อย่าพึ่งเลียสิครับ อ๊ะ…โอ๊ย!” จินยองถึงกับครางออกมาเสียงสั่นเครือและแทบไม่เป็นภาษาเมื่อผมรั้งเอวสอบเข้ามากอดแล้วฝังใบหน้าลงบนแผ่นอกขาวเนียนของเขา…ผมทั้งโลมเลีย ดูดดึง และขบเม้มยอดอกของเขาอย่างหื่นกระหาย จินยองพยายามจะดันศีรษะผมออก…แต่ผมก็กัดเขาจนร้องเสียงหลงออกมา

            “เดี๋ยวผมถอดกางเกงให้นะ” ผมผละจินยองออกจากอ้อมกอดแล้วดันตัวให้เขาถอยหลังไปเล็กน้อย มือของผมปลดเข็มขัดกางเกงของเขาออกอย่างถือวิสาสะแล้ววางพาดมันลงบนหน้าขาข้างหนึ่งของผม…ผมไม่รอช้าที่จะปลดกางเกงจินยองออก ทันทีที่แกะตะขอเสร็จผมก็รั้งกางเกงขายาวให้ลงไปกองกับพื้นทันที

            “อันเดอร์แวร์ก็ซีทรูด้วย…น่ารักจัง” ทันทีที่ผมเห็นอันเดอร์แวร์เนื้อบางที่ทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรก็อดเอ่ยชมออกมาไม่ได้ นิ้วของผมไล้ไปตามขอบของมันอย่างแผ่วเบา…ตอนนี้ที่ผมเลื่อนนิ้วผ่านท้องน้อยของเขา ผมรู้สึกได้ว่าจินยองเผลอแขม่วท้องด้วย

            “แค่นิ้วก็เสียวแล้วเหรอครับคนเก่ง” ผมถามจินยองออกไปด้วยเสียงแผ่ว ใบหน้าหวานของเขาเริ่มแดงขึ้นด้วยความเขินอาย จินยองพยายามขบริมฝีปากล่างเอาไว้เพื่อข่มอารมณ์…ตรงนั้นของจินยองก็ตื่นแล้วเช่นกันเพราะมันเริ่มนูนออกมาแล้ว

            “อ๊ะ…อ๊า อย่าแกล้งผมสิครับคุณแจบอม” จินยองถึงกับครางเสียงสั่นออกมาทันทีที่ผมใช้ริมฝีปากงับขอบอันเดอร์แวร์ตัวบางอย่างแผ่วเบาแล้วลากริมฝีปากผ่านจุดอ่อนไหวของเขาอย่างจดใจ…มือของผมลูบไล้ขาเรียวและบีบสะโพกมนอย่างเผลอไผล ทันทีที่อันเดอร์ลงไปกองอยู่ที่เท้าของจินยองแล้วผมจึงจับจินยองยืนอ้าขาเล็กน้อย

            “อ๊ะ..อื้อออ ผมเสียว…คะ…อ๊า คุณแจบอม อื้ออ” จินยองถึงกับครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อผมใช้มือสากลูบต้นขาด้านในของเขา ก่อนที่จะกดจูบลงไปบนต้นขาของเขาทั้งกดจูบ ดูดดึง และขนเม้มอย่างหมั่นเขี้ยว…จากนั้นผมถึงคว้าห่วงสีดำที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาสวมแก่นกายที่ชูชันของเขาเข้าไปจนสุดโคนทันที

            “คุณแจบอม…กะ…แกล้งผมอีกแล้วเหรอ” จินยองถามผมออกมาเสียงสั่นทันที่เขามองเห็นว่ามีห่วงอะไรบางอย่างรัดโคนสิ่งอ่อนไหวของเขาเอาไว้ ห่วงสวมเสียวหรือห่วงสวมโคนชะลอการหลั่งที่ผมหาซื้อมาเพื่อเขาโดนเฉพาะ

            “ผมไม่อยากให้คุณจินยองต้องปลดปล่อยบ่อยไงครับ ผมกลัวว่าเดี๋ยววันพรุ่งนี้คุณจะไม่มีน้ำให้ปล่อยอีก” ผมพูดหยอกล้อจินยองออกไปด้วยเสียงขบขับ ก่อนที่ผมจะรั้งตัวของจินยองเข้ามากอดเอาไว้อย่างที่ไม่เคยทำ ใบหน้าของผมซบลงบนหน้าท้องแบนราบของเขา…ผมดันเผลอคิดถึงหนังสือเล่มนั้นที่ผมอ่านมันเมื่อเย็น

            “คุณแจบอมครับ…คุณโอเคไหม” จินยองวางมือลงบนผมของผมอย่างเบามือแล้วลูบมันอย่างแผ่วเบา…น้ำเสียงหวานของเขาทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างน่าประหลาด ความรู้สึกบางอย่างมันเริ่มตีรวนขึ้นมาอีกครั้ง

            “คุณจินยองครับ…ถ้าเกิดผมไม่ได้เป็นสาย S ที่คู่กับคนสาย M แบบคุณ ถ้าผมไม่อยากทำให้ร่างกายของคุณต้องมีแผลหรือเจ็บแสบเพราะผมเหมือนที่เคยทำ คุณยังอยากจะมีอะไรกับผมอยู่หรือเปล่า” ผมเงยหน้าถามจินยองที่ก้มหน้ามองหน้าของผมอยู่ มือเรียวของจินยองถามลงที่ข้างแก้มของผมอย่างอ่อนโยน

            “คุณแจบอมเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกว่าต้องการความอ่อนโยนตลอดเวลา ไม่ใช่แค่เพียงความเจ็บปวดแบบทุกครั้ง” จินยองส่งยิ้มให้ผมอย่างจริงใจ ก่อนที่จะก้มลงมาจูบลงบนริมฝีปากของผมอย่างแผ่ว…เป็นจูบที่อ่อนโยนที่สุดที่ผมเคยได้รับ มันไม่มีการรุกล้ำ ไม่ได้รุนแรงจนมีเลือด แต่มันทั้งอบอุ่นและหวานหอม

            “คุณจินยองครับ คืนนี้ลองให้เซ็กส์ของเราไม่ต้องมีความรุนแรงเข้ามาเกี่ยวจนคุณต้องเจ็บตัวสักครั้งไหมครับ ขอให้ผมได้ลองเป็นความอ่อนโยนของคุณสักครั้งได้ไหม” ผมถามจินยองออกไปทันทีที่เขาถอนจูบออกไป…แขนทั้งสองข้างของผมยังคงโอบรัดเอวสอบของจินยองเอาไว้เช่นเดิม

            “คุณแจบอมอ้อนน่ารักจังนะครับ ถ้าหากว่าเป็นคุณแจบอมล่ะก็…เซ็กส์รสชาติแบบไหนผมก็ต้องการอยู่ดีแล้ว” จินยองส่งยิ้มจนตาหยีให้ผม มือเรียวลูบไล้ช่วงลำคอของผมลงไปถึงไหล่กว้างอย่างอ่อนโยน…สัมผัสแบบนี้ที่ผมเฝ้าตามหามาตลอดชีวิต

            “งั้นคืนนี้จะไม่มีคุณจินยองจะไม่มีคุณแจบอม มันจะมีแค่จินยองและแจบอมเท่านั้น เรามาทำให้คืนนี้มันแสนพิเศษกว่าทุกคืนที่เคยผ่านมากันนะครับ” ผมทาบมือลงบนมือเรียวที่วางค้างอยู่บนต้นคอของผมอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา…จินยองเลยได้แต่พยักหน้าตอบกลับผมมา

            “งั้นผมขอถอดห่วงอันนี้ออกนะครับ” ผมผละจินยองออกจากอ้อมกอดเล็กน้อย มือทั้งสองข้างของจินยองวางลงบนไหล่กว้างของผมอย่างลืมตัว ผมพูดกับเขาด้วยเสียงเรียบและไม่ทันทีที่จะได้รับคำตอบก็เอื้อมมือไปดึงห่วงที่ผมพึ่งสวมให้เขาออกทันที

            “แค่ถอดห่วงออกให้เอง อย่าพึ่งถึงหน้ายั่วผมแบบนั้นสิจินยอง…หืม” ผมลุกขึ้นยืนทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาเห็นจินยองกำลังกัดริมฝีปากล่างของตัวเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงคราง มือหนาข้างนึงของผมเอื้อมไปลูบข้างแก้มนิ่มของจินยองอย่างแผ่ว…ถ้าไม่ได้คิดไปเองแก้มของจินยองกำลังร้อนผ่าว

            “จินยองเขินที่ผมเรียกชื่อแบบนี้เหรอ…ว่าไปทำแบบนี้เหมือนเราเป็นแฟนกันเลยเนอะ” ผมถามจินยองออกไปด้วยน้ำเสียงขบขัน ก่อนที่จะดึงแก้มนิ่มของจินยองด้วยความหมั่นเขี้ยว ตอนนี้จินยองไม่ยอมสบตาผมแม้แต่นิดเดียว…นั่นก็หมายความว่าเขาเขินผมจริงอย่างที่คิด

            “คุณแจบอม คือ…ผมว่า อื้อออ!” จินยองที่กำลังก้มหน่อยบ่นพึมพรำถึงกับครางออกมาในลำคอทันทีด้วยความตกใจ เมื่อถูกผมเชยคางและดึงเข้ามาจูบอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ผมบดเบียดริมฝีปากลงไปบนกลีบปากอวบอิ่มและขบเม้มมันเพื่อเป็นการลงโทษ ก่อนที่ผมจะถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย

            “นี่คือการลงโทษ…บอกแล้วว่าคืนนี้มันจะไม่มีคุณแจบอมไงครับ มีแต่แจบอมเท่านั้น ว่าแต่เมื่อกี้จินยองจะพูดว่าอะไรนะครับ พอดีผมไม่ทันฟัง” ผมพูดออกมาเสียงแข็งใส่จินยองที่กำลังยืนมองผมด้วยความมึนงง ก่อนที่เขาจะส่ายหัวไปมาให้ผมรัวๆ

            “คืนนี้ผมจะพยายามเบามือกับจินยองให้มากที่สุดนะครับ ถ้าผมเผลอทำคุณรุนแรงเกินไปก็บอกนะ ถ้าไม่อยากบอกก็ครางออกมาดังๆแทนก็ได้ หึหึ” ผมดึงเขาเข้ามากอดอีกครั้ง ก่อนที่จะกระซิบข้างใบหูของจินยองแล้วกดจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มอยู่หลายครั้งหลายครา

            “ถอดเสื้อผ้าให้ผมหน่อยสิ” ทันทีที่ผมผละจินยองออกจากอ้อมกอดก็อ้อนเขาด้วยเสียงหวานต่อทันที จินยองมองผมด้วยสายตาแปลกๆแล้วกัดปากอย่างช่างใจ ก่อนที่จะเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของผมออกให้ทีละเม็ดอย่างเชื่องช้า

            “สำหรับผมนะ การกัดปากแบบที่จินยองชอบทำมันเหมือนเป็นการเชิญชวนเลย ผมแพ้ทุกครั้งเลยที่เห็นจินยองทำแบบนี้…รู้ไหมครับ” ผมใช้นิ้วโป้งของผมเกลี่ยริมฝีปากยุ่นของจินยองอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่า…ผมสังเกตว่าตั้งแต่ที่ผมกอดเขาไป จินยองก็ไม่ค่อยสบตาผมอีกเลย

            “จะ…แจบอม ไม่ต้องอ่อนโยนกับผมแล้วล่ะ ผมขอได้ไหม ผมไม่อยากหวั่นไหวให้กับความอ่อนโยนของแจบอมเลย แต่ตอนนี้หัวใจของผมมันเต้นรัวไปหมดแล้ว…เหมือนผมกำลังจะเป็นบ้าเลยครับ” จินยองพูดออกมาเสียงสั่น เขาเงยหน้าเพื่อสบตากับผม ตอนนี้แววตาของจินยองสั่นไหวจนเหมือนเขากำลังจะร้องไห้ออกมาให้ได้…ผมจึงได้แต่ส่งยิ้มคืนไปให้เขา

            “หวั่นไหวกับผมก็ดีสิครับเพราะตอนนี้ผมน่ะหลงใหลจินยองจนแทบจะแย่แล้วนะ” ผมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของจินยองด้วยเสียงแผ่วเบา ก่อนที่จะรั้งอีกคนเข้ามาใกล้แล้วผลักให้เขานอนหงายลงบนเตียงทันที

            “อย่าหนีบขาแบบนั้นสิครับ อ้าขาออกให้ผมได้เห็น…ว่าตรงนั้นของจินยองมันต้องการผมมากขนาดไหน” ผมเอื้อมมือไปแตะหัวเข่าของจินยองที่เขาพับปิดทับส่วนอ่อนไหวและช่องทางสีหวานที่ผมโปรดปรานเอาไว้…ผมจึงพูดออกมาด้วยเสียงอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะทำมัน

            “งั้นแจบอมช่วยจับขาของผมอ้าออกหน่อยสิครับ…แจบอมจะได้รู้ว่าร่างกายของผมมันพร้อมที่จะให้แจบอมเข้ามาขนาดไหน” จินยองยกศีรษะขึ้นเพื่อสบตากับผมและพูดออกมาด้วยเสียงแผ่ว…ผมลอบเลียริมฝีปากเล็กน้อยด้วยความหื่นกระหายพร้อมถอดเสื้อเชิ้ตที่จินยองปลดกระดุมให้เหวี่ยงลงบนพื้น

            “ผมว่าร่างกายของจินยองมันมีไว้เพื่อรับร่างกายของผมคนเดียวนะครับว่าไหม…มันดูพร้อมที่จะโดนผมใส่เข้าไปเหลือเกิน” ทันทีที่ผมรั้งหัวเข่าจินยองให้ตั้งฉากกับเตียงก็พบว่าแก่นกายของจินยองกำลังชูชัน ส่วนช่องทางสีสวยก็กระตุกถี่ราวกับว่าจินยองกำลังเชื้อเชิญผมอยู่นั่นเอง

            “วันนี้จะไม่ใช้แส้หรือเข็มขัดฟาดจินยองหรอก…แต่ผมจะจูบและขบกัดจินยองแทนแล้วกันนะครับ อย่างน้อยผมก็ยังอยากทำรอยไว้บนตัวของจินยองอยู่ดี” ผมเอ่ยออกมาด้วยเสียงเรียบหลังจากที่ผมมองสำรวจร่างกายขาวเนียนของจินยอง แม้ช่วงอกของเขาและต้นขาของเขาจะถูกฝากรอยรักจากผมไปบ้างแล้วก็ตาม

            “แจบอมอยากจะทำอะไรกับผมก็ตามใจของแจบอมเลยครับ…ยังไงคืนนี้ผมก็จะเป็นของแจบอมอยู่ดี” จินยองที่นอนอ้าขาอยู่บนเตียงพูดขึ้นด้วยเสียงสั่น ท่าทางประหม่าที่ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นจากคนอย่างจินยองผมก็ได้เห็น…ยิ่งเห็นเขาเขินอายผมก็ยิ่งหลงใหลเขาเข้าไปใหญ่

            “ผมจะจูบจินยองแล้วนะครับ ครั้งนี้ผมจะใช้ลิ้นกับจินยองด้วย…อื้อ!” ผมทาบตัวคร่อมจินยองเอาไว้ทันทีที่เขาเชิญชวน ก่อนที่จะเท้าศอกลงบนเตียงหนึ่งข้างอย่างเคยชิน ผมใช้มือของผมลูบไล้แก้มนิ่มของจินยองอย่างหลงใหล ก่อนจะมือผมจะมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากอวบอิ่มคู่นั้น ผมแกล้งพูดขออนุญาตอีกคนออกไปทำให้จินยองถึงกับยกมือเรียวขึ้นมาปิดปากผมเอาไว้ทันที

            “แจบอม! มะ..ไม่ต้องพูดทุกขั้นตอนก็ได้ครับ ผมก็เขินนะ” จินยองถึงกับหน้าซับสีเลือดไปด้วยความเขินอายอย่างที่ไม่เคยเป็น ผมจึงคว้ามือเรียวข้างนั้นมากดจูบลงบนกลางฝ่ามืออยู่หลายครั้ง…จินยองพยายามที่ยื้อมันคืนผมก็ดึงมันเอาไว้

            “ก็ผมชอบที่จินยองเขินนี่ครับ น่ารักดี…ยิ่งเขินก็ยิ่งอยากฟัดด้วย” ผมพูดชมอีกคนออกไปด้วยเสียงหวาน จินยองจึงใช้มืออีกข้างมาปิดใบหน้าเรียวเล็กของเขาเอาไว้ด้วยความเขินอาย ผมจึงรวบมือของเขาทั้งสองข้างเอาไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวของผมทันที

            “จินยองครับ…ผมไม่ทนแล้วนะ คืนนี้เป็นจินยองของผมนะ” ผมพูดออกไปด้วยเสียงเรียบพร้อมกับรอยยิ้ม ผมเห็นว่าจินยองรีบหลบตาผมทันทีที่ผมพูดประโยคสุดท้ายออกไป ผมไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นแล้วเพราะตอนนี้ผมประกบจูบลงไปบนริมฝีปากอวบอิ่มของจินยองเรียบร้อยแล้ว

            “อึ.ก อื้อออออ” จินยองร้องครางออกมาทันทที่ผมผละจูบออกแล้วจูบย้ำลงไปใหม่อีกครั้ง ก่อนที่ผมจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากอีกคนอย่างเนิบนาบ จินยองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน เขาจูบตอบผมอย่างทันที ลิ้นของเราทั้งคู่เกี่ยวพันจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นอย่างน่าอาย

            “หวาน…อื้มมม ผมชอบจูบของจินยองนะครับ” ทันทีที่ผมถอนจูบอันลึกซึ้งออกมาผมก็เอ่ยชมจินยองด้วยเสียงแผ่วทั้งที่ริมฝีปากของเราทั้งคู่ยังคงทาบจนชิดกันอยู่อย่างนั้น…ผมกดจูบลงไปอีกครั้งด้วยความรู้สึกประหลาดที่ไม่เคยเป็น

            “ผมอยากตื่นมาเจอจินยองในห้องผมทุกเช้าเลยครับ” ผมเลื่อนไปกระซิบข้างใบหูของจินยองด้วยเสียงหวาน ก่อนที่กดจูบลงบนติ่งหูของเขาแล้วขบกัดมันเบาๆจนจินยองถึงกับย่นคอหนีทันที

            “อื้อออ แจบอม…ผมชอบสัมผัสของแจบอมจัง อ๊ะ..อ๊า” จินยองถึงกับครางออกมาด้วยเสียงหวานเมื่อผมกดจูบลงต้นคอขาวแล้วฝากรอยคิสมาร์กเอาไว้ราวกับตีตราจ้องคนตรงหน้าเรียบร้อย ผมใช้ริมฝีปากร้อนผ่าวของผมทั้งกดจูบและดูดดึงผิวเนียนของจินยองตั้งแต่ลำคอลากมาถึงกลางอกของเขา

            เสียงครางฮือด้วยความเสียงซ่านยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่องเมื่อผมก้มลงกดจูบและดูดดึงยอดอกสีสวยของเขาอย่างจงใจ มือของผมละจากข้อมือเรียวของจินยองลงมาบีบเค้นและฟ้อนเฟ้นเอวสอบและสะโพกของอีกคนแทนจนคนด้านล่างของผมบิดเร้าอย่างห้ามไม่ได้

            “อ๊ะ…อ๊ะ…อื้ออ คุณแจบอม โอ๊ย!” จินยองครางออกมาเสียงสั่นเมื่อผมลากริมฝีปากลงมากดจูบลงบนหน้าท้องแบนราบแล้วสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อวนมันลงกับแอ่งสะดือสวยของเขา แต่จินยองดันเรียกชื่อผมแบบนั้นออกมาทำให้ผมกัดที่ข้างเอวของเขาอย่างแรงจนจินยองสะดุ้งเฮือกและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

            “สอนไม่จำเหรอครับเด็กดื้อ อยากโดนผมลงโทษมากหรือไงครับ หืม” ผมละขึ้นไปกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง ก่อนจะดุอีกคนออกมาด้วยเสียงเข้ม…จินยองจึงได้แต่ส่ายหัวไปมาเพื่อปฏิเสธ

            “งั้นพูดออกมาก่อนว่าคืนนี้จินยองจะเป็นเด็กดีของผมคนเดียว” ผมบีบคางอีกคนเอาไว้อย่างแผ่วเบาแล้วพูดกับเขาด้วยเสียงเรียบ จินยองสบตากับผมแล้วส่ายหัวไปมาเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะหลบตาผม

            “คืนนี้จินยองจะเป็นเด็กดีของแจบอมคนเดียวครับ” จินยองพูดออกมาตามที่ผมสั่งทุกอย่างจนผมเผลอลอบยิ้มออกมาแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของจินยองอย่างแรง…ผมเลื่อนตัวลงไปกดจูบลงบนท้องน้อยของจินยองอยู่หลายทีจนจินยองเริ่มบิดเร้า

            “อ๊ะ…อ๊า แจบอม ยะ…อย่าจับ อื้ออ มัน…” จินยองถึงกับครางออกมาไม่ได้ศัพท์เมื่อผมใช้มือหนาของผมกอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาที่กำลังแข็งตัวเต็มที่ของเขาเอาไว้แล้วรูดมันขึ้นลงอย่างห้ามไม่ได้

            “ยกมือไว้เหนือศีรษะเดี๋ยวนี้เลยจินยอง” ผมเผลอสั่งอีกคนออกมาเสียงดังจนร่างโปร่งที่นอนหอบหายใจเหนื่อยบนเตียงสะดุ้งเฮือก จินยองรีบชักมือที่กำลังจะมาปัดมือผมออกกลับไปไว้บนศีรษะทันที

            “อ๊ะ..อ๊า คะ…อื้ออ แจบอม มะ…ไม่ มะ…อื้อไม่ไหว” จินยองถึงกับบิดเร้าไปด้วยความเสียซ่าน เขาซุกหน้าลงกับแขนตัวเองเพื่อพยายามสกัดกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้จนในที่สุดเขาก็ถึงจุดสุดยอดในไม่ช้า…น้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดเต็มมือของผมทันที

            “แจบอมอย่า!!” จินยองถึงกับร้องออกมาเสียงดังลั่นเมื่อเห็นผมกำลังจะเลียหยาดน้ำรักของเขาที่ไหลลงตามซอกนิ้วของผม จินยองลุกจากที่นอนเพื่อคว้ามือของผมเอาไว้ด้วยใบหน้าแตกตื่น…ผมจึงเลิกคิ้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ

            “…ถ้าไม่อยากให้ผมเลียมัน จินยองก็ต้องเลียมันแทนนะครับ” ผมยกยิ้มให้จินยองด้วยความเอ็นดู ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยเสียงเรียบแล้วยื่นมันไปตรงหน้าอีกคน…จินยองที่ใช้มือทั้งสองข้างจับมือของผมเอาไว้ลอบมองผมด้วยแววตาประหม่าสุดขีด

            “ถ้าจินยองไม่…”

            “อื้มมม” เสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มที่กำลังดูดดึงนิ้วทั้งสามของผมอย่างเอร็ดอร่อย ผมแกล้งกดนิ้วลงบนลิ้นของเขาจนจินยองถึงกับอ้าปากออกมา ก่อนที่ผมจะกดนิ้วเข้าไปลึกขึ้นในลำคอของเขา…จินยองเหมือนจะอาเจียนออกมาให้ได้

            “แฮ่ก…อยากอม แจบอม…อยากใช้ปากให้แจบอม” ทันทีที่ถอนนิ้วออกจากปากของเขา จินยองก็พูดออกมาด้วยเสียงหอบเหนื่อย…ใบหน้าหวานแดงก่ำไปด้วยความต้องการที่พุ่งสูงขึ้นจนเกินต้านทาน สัญชาติดิบในตัวผมมันเลยเพิ่มสูงขึ้นโดยอัตโนมัติ

            “งั้นแลบลิ้นออกมาให้ผมดูหน่อยสิครับ” ผมส่งยิ้มให้จินยองและเชยคางของเขาขึ้นเล็กน้อยก่อนจะใช้นิ้วโป้งกดลงไปบนคางเรียวนั่นพร้อมออกคำสั่งอีกครั้ง…จินยองก็แลบลิ้นออกมาตามที่ผมสั่งทันที

            “อึ.ก อื้อออ อื้อ!” ผมก้มลงไปดูดดุนลิ้นเรียวเล็กของเขาอย่างหมั่นเขี้ยวจนเจ้าตัวเขาถึงกับร้องครางออกมา จินยองพยายามจะสอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากของผมบ้าง แต่ผมก็พยายามปัดป้องเขาทุกวิถีทางจนจินยองเริ่มครางออกมาอย่างไม่พอใจ

            “อย่าพึ่งหงุดหงิดสิครับจินยอง…ผมไม่แกล้งแล้วก็ได้” ผมเอื้อมมือไปลูบข้างแก้มจินยองอย่างเอ็นดู ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยเสียงอ่อนโยน มือของผมไม่รอช้าที่จะล้วงลงไปดึงสิ่งที่แข็งเต็มที่ออกมานอกกางเกงและอันเดอร์แวร์ทันที

            “ใช้ปากของคุณทำให้มันเสร็จหน่อย…อย่าใช้มือนะครับ” ผมขยับมันให้เข้าไปใกล้ริมฝีปากของอีกคนมากขึ้น…จินยองเงยหน้ามองผมด้วยแววตาหวานเชื่อม ก่อนที่จะแลบลิ้นออกมาเลียบริเวณหัวของมันที่ไวต่อความรู้สึกของผมมากที่สุด

            “อ่ะ…อ่าห์ ดี…” ผมถึงกับครางออกมาอย่างพอใจเมื่อลิ้นร้อนของจินยองทั้งโลมเลียและขยับรัวไปมาจนผมแทบจะลอยติดเพดาน ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนเป็นส่งท่อนเนื้อเข้าไปในโพรงปากของตัวเองอย่างรวดเร็ว

            “อุ.กๆๆ อื่มมม” จินยองคอบครองส่วนอ่อนไหวของผมด้วยริมฝีปากและโพรงปากอุ่นร้อนของเขา เขาใช้ริมฝีปากเม้มท่อนเนื้อของผมเอาไว้แน่นแล้วรูดทั้งเขาออกจนมันเกิดเสียงดังออกมาอย่างน่าอาย…สองข้างแก้มของจินยองเริ่มเห่อแดงไปด้วยความเขินอาย แต่ผมกลับชอบเหลือเกิน

            “มองตาผม…จินยองเงยหน้ามองตาผมสิครับ” จินยองที่ได้ยินคำสั่งของผมก็รีบเงยหน้าขึ้นสบตากับผมทันที ผมไม่รั้งช้าที่จะรั้งศีรษะของเขาเอาไว้แล้วเปลี่ยนเป็นกระแทกตัวของผมเข้าออกแทน จินยองมีท่าทีจะสำลักอยู่หลายหน แต่ผมไม่อยากหยุดตอนนี้…

            “อื้อออ อุก..อุก..อุก อื้อ! อุก” จินยองทั้งครางและประท้วงออกมาด้วยเสียงอู้อี้ ใบหน้าหวานแดงก่ำไปด้วยฤทธิ์ของอะไรบางอย่างที่อยู่ในโพรงปากเล็กของเขา ดวงตาของจินยองเริ่มแดงขึ้นเพราะหยาดน้ำตาเริ่มคลอขึ้นมาเล็กน้อย

ตอนนี้ผมลอบมองแก่นกายของตัวเองที่มันกำลังสวนเข้าออกในโพรงปากของเขา แววตาคู่นั่นของเขาที่เขาใช้มองผม…ใบหน้าหวานที่กำลังแดงก่ำ…ทุกอย่างมันทำให้ผมแทบจะกลายเป็นบ้าได้ไม่อยากเลย

“อุ.ก!! อื้ออ!!!!” จินยองถึงกับครางประท้วงในลำคออย่างดังเมื่อผมดันตัวตนของผมเข้าไปจนเกือบสุดแล้วปลดปล่อยน้ำรักใส่โพรงปากของเขา จินยองเริ่มดิ้นและมือเรียวทั้งสองข้างฟาดลงบนต้นขาผมหลายทีจนผมต้องรีบผละตัวออกมาอย่างทันที

“แค่กๆ ฮึ.ก ผมแทบ แฮ่ก…แทบทนไม่ไหวแหนะ” จินยองถึงกับทิ้งตัวลงนอนคุดคู้อยู่บนเตียงทันทีหลังจากที่ผมถอนแก่นกายออกจากโพรงปากของเขาแล้วเก็บมันลงไปในอันเดอร์แวร์เรียบร้อยแล้ว จินยองทั้งไอโขลกเพราะสำลักจนน้ำตาไหลและหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อย

“ทำดีมากครับจินยอง มารับรางวัลก่อนสิ” ผมเอื้อมไปรั้งไหล่บางให้กลับมานั่งในท่าเดิม ใบหน้าหวานยังคงแดงก่ำและมีคราบน้ำรักของผมเปรอะเปื้อนอยู่ข้างริมฝีปากของเขา…ผมจึงใช้นิ้วโป้งเช็ดมันออกให้เขาอย่างแผ่วเบา

“จินยองพิเศษสำหรับผมมากเลยนะครับ…เพราะปกติแล้วผมไม่เคยมีเซ็กส์กับใครเป็นครั้งที่ 3 เหมือนที่ผมมีกับจินยอง” ผมกดจูบลงไปบนกลีบปากอวบอิ่มของจินยองอย่างแรง ก่อนพูดออกมาด้วยเสียงแผ่ว…จินยองกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเล็กน้อยแล้วกระตุกยิ้มให้ผม

“ปกติผมก็ไม่ได้ยอมให้ใครได้ลิ้มรสชาติของผมเป็นครั้งที่ 3 เหมือนกันครับ แต่ผมเต็มใจที่จะให้แจบอมได้ลิ้มลองมันอีก…แค่แจบอมเท่านั้น” จินยองตอบผมกลับมาด้วยเสียงอ่อนโยน รอยยิ้มสวยของเขาถูกส่งมาให้ผมเช่นเดิม

            “ขอโทษนะที่เมื่อกี้ผมเผลอดันมันเข้าไปลึกจนทำให้จินยองสำลักแบบนั้นน่ะ” ผมเอื้อมมือไปลูบแก้มนิ่มของเขาอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะเอ่ยขอโทษเขาออกมาด้วยเสียงแผ่ว

            “ผมจะโกรธถ้าหากว่าแจบอมไม่ยอมใส่มันเข้ามาในตัวผม…ผมทนจะไม่ไหวแล้วนะครับแจบอม” จินยองทาบมือลงมาบนหลังมือของผม น้ำเสียงร้อนรนของจินยองทำเอาผมลอบกลืนน้ำลายอย่างห้ามไม่ได้…อารมณ์จินยองพุ่งสูงอีกครั้ง

            “นั้นก็นอนลงเลยครับคนดี เดี๋ยวผมจะใส่มันเขาไปในตัวคุณเดี๋ยวนี้เลย” ผมพูดกับอีกคนด้วยเสียงแผ่วพร้อมทั้งมือของผมก็ร่นกางเกงที่ผมใส่อยู่ให้ต่ำลงเพื่อให้แก่นกายแข็งขืนของผมมันโผล่ออกมาได้อย่างเต็มที่

            “จะให้ใช้เจลใช้ถุงแบบไหนดีครับจินยอง” ผมเงยหน้ามองคนที่นอนอ้าขาอยู่ตรงหน้าของผมด้วยความสงสัย…จินยองได้แต่ส่ายหัวไปมาเหมือนจะไม่อยากเลือกอะไรสักอย่าง ผมทำท่าจะลงจากเตียงเพื่อไปหยิบถุงยางอนามัยในลิ้นชัก แต่จินยองกลับคว้าผมไว้แน่น

            “ไม่ใส่ถุงยาง…ไม่เอาเจลหล่อลื่น นิ้วไม่ต้อง…เอาของแจบอมเข้ามาเลย นะ…นะครับ” ใบหน้าหวานแดงก่ำไปด้วยความเขินอาย น้ำเสียงสั่นเท่าของจินยองและคำพูดของเขาทำเอาผมถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย

            “ผมไม่ได้มั่วนะแจบอม…แต่ผมอยากสดกับแจบอม แจบอมเป็นคนเดียวที่ผมไม่อยากจะได้รับสัมผัสของถุงยาง ดะ…ได้โปรด…เอามาเข้ามาในตัวผมให้หมด…แจบอม” น้ำเสียงแหบพร่าของจินยองกระตุ้นอารมณ์ของผมเป็นอย่างดี ผมถึงกับถอนหายใจออกมาเพื่อระบายความอึดอัด ก่อนที่จะรูดรั้งแก่นกายให้มันแข็งตัวอย่างเต็มที่

            “จินยองปลุกความดิบของผมขึ้นมาเองนะครับ หลังจากนี้ต่อให้คุณร้องให้ผมหยุดผมก็จะไม่หยุดแล้ว…ผมจะกระแทกให้จินยองขาสั่นไม่ต่างจากวันนั้นเลย” ผมพูดกับเขาออกมาด้วยเสียงเรียบ จินยองที่กัดริมฝีปากล่างของตัวเองเอาไว้พยักหน้าตอบผมรัวๆราวกับเขาไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว

            “ผมจะฟัดให้ตัวคุณเขียวเลยจินยอง ยั่วดีนัก!” ผมจับขาของเขาให้ถ่างออกกว้างกว่าเดิม ก่อนที่จะนำแก่นกายไปจ่อที่ช่องทางนั้นเอาไว้…จินยองหลุดครางออกมาเสียงแผ่วทำให้ผมถึงกับขบเขี้ยวแล้วพูดออกมาเสียงแข็ง

            “อ๊าห์!!!! โอ๊ย! แจบอม” ผมกระแทกและโถมตัวใส่อีกคนจนสะโพกมนของของเขามันกลืนตัวตนของผมหมดภายในครั้งเดียว จินยองถึงกับกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด หยดน้ำตาของเขาร่วงเผาะลงจากตาคู่สวยทันที

            “แจบอม ฮึ.ก ขยับที ฮึ.ก อ่าห์ แจบอมขยับ” จินยองสั่งผมด้วยเสียงสั่น ความคับแน่นจากช่องทางนั้นของเขามันทำให้ผมเกือบจะทนไม่ไหว…แต่ผมก็อยากจะแช่มันเอาไว้แบบนี้แหละ จินยองที่เริ่มร้องไห้ออกมาหนักขึ้นทำให้ผมมีความสุข

            สันดานของคนซาดิสม์ยังไงมันก็ยังคงเป็นแบบนั้นอยู่วันยังค่ำ

            “แจบอม! ฮืออ ผม..ฮึ.ก ไม่ไหว ขยับ” จินยองกรีดร้องชื่อผมออกมาอย่างเสียงดังเมื่อเห็นผมยังคงนิ่งเฉยแบบนั้น เขาพยายามที่จะขยับตัวแต่ผมกลับกอดเขาเอาไว้แน่นจนจินยองเคลื่อนตัวไปไหนไม่ได้เลย…เสียงร้องไห้ที่ดังอยู่ข้างหูของผมเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

            “อ๊ะ…อ๊ะอ๊ะอ๊ะ แจบอม อ๊าห์ ซี้ดดด” จินยองที่ยังคงมีน้ำตาคลอเบ้าครางเสียงสั่นพร้อมทั้งตัวโยนไปมาตามแรงกระแทกจากสะโพกของผม ใบหน้าหวานเหยเกเพราะความเจ็บปวดที่ผมจัดการประเคนให้เขาตามที่เขาต้องการ

            “จินยองทำให้ผมอ่อนโยนไม่ได้เลย อ่าห์…อยากอ่อนโยนด้วยแทบบ้าก็มา หื่มม ยั่วกันแบบนี้…ผมจะกระแทกให้ยับเลยคอยดู” ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเพราะกามอารมณ์ที่กำลังประทุอย่างรุนแรงโดยตัวการคือจินยองที่นอนครวญครางอยู่ใต้ร่างของผม

            “อ๊ะ..อ๊า แจบอมอ่อนโยน อื้ออ กว่าทุกคนครับ แต่ อ๊ะ..อ๊าห์ เซ็กส์ที่รุนแรงแบบนี้…อ๊าห์ ผมชอบมากที่สุดเลยล่ะ” จินยองทั้งครางและพูดออกมาด้วยเสียงสั่นสลับกันไป ผมทั้งถอนตัวออกจนสุดแล้วสวนกระแทกเข้าไปใหม่จนสุดเช่นกันจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น…ยิ่งผมซอยเอวเร็วจินยองก็ยิ่งชอบใจ…ร้ายนักนะ

“อ่ะ…อ่าห์” ร่างกายของผมส่วนนั้นกระตุกเล็กน้อยก่อนจะฉีดเข้าไปในร่างกายที่กำลังหอบเหนื่อยจนตัวโยนของจินยองอย่างทันที…ครั้งนี้มันไม่มีถุงยางอนามัยมาขวางกั้นทำให้ผมปล่อยใส่ตัวของเขาอย่างเต็มที่ ส่วนจินยองก็ปลดปล่อยตามผมมาทีหลัง

“แจบอมแตกในเหรอครับ…แจบอมเอาออกก่อน” จินยองที่รู้สึกถึงความอุ่นร้อนของมันพยายามจะดันผมออก แต่ผมกลับกอดเขาแน่นแล้วนอนซบอกจินยองไว้แบบนั้น ริมฝีปากซุกซนของผมก็พลางกดจูบผิวสวยของเขาไปด้วย

“อ๊ะ…อื้ออแจบอม อย่าเล่นสิครับ เอามันออกจากตัวผมก่อนนะ” จินยองถึงกับครางออกมาเสียงสั่นเมื่อผมแกล้งดูดที่ยอดอกของเขาอย่างแรง ก่อนที่มือเรียวจะฟาดลงบนต้นแขนของผม

“กลัวท้องเหรอครับจินยอง ผมก็แค่อยากอยู่ในตัวจินยองนานๆนี่…ครั้งนี้มันไม่มีถุงยางแบบที่ผ่านมา ผมขอเก็บความสัมผัสหน่อยสิ” ผมไม่ยอมลุกจากตัวจินยองตามคำสั่ง อีกทั้งบ่นอีกคนออกมาด้วยเสียงเรียบจินยองเลยได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย

“ไม่เคยสดกับคนที่ไม่ใช่แฟน แถมแฟนยังไม่เคยแตกในตัวผมเลยนะครับแจบอม…แจบอมลุกก่อนเถอะนะ” จินยองพูดออกมาด้วยเสียงเหนือย ผมจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตากับเขาอีกครั้งอย่างสงสัย

“แล้วทำไมไม่ยอมให้ผมใส่ถุงยางแต่แรกล่ะครับ” ผมถามจินยองอย่างไม่เข้าใจ มือเรียวทั้งสองข้างจึงประคองแก้มของผมแล้วดึงใบหน้าของผมเข้าใกล้มากขึ้นกว่าเดิม ริมฝีปากอิ่มของจินยองกดจูบลงบนปากของผมอย่างแผ่วเบา

“อย่าถามเลยครับเพราะผมก็ไม่มีคำตอบให้…รู้แค่ว่าเซ็กส์ระหว่างเรามันไม่ควรมีถุงยางแล้ว ถ้าไม่ใช่แจบอมผมก็คงไม่ยอมให้ใครมาปล่อยลูกเข้าตัวแบบนี้” จินยองพูดออกมาด้วยน้ำเสียงขบขัน ผมจึงอดยิ้มตามไม่ได้…ก่อนที่ผมจะค่อยๆถอนตัวออกจากจินยองอย่างเชื่องช้า

“อ๊ะ อ่าห์…น้ำออกจากตรงนั้นเยอะเลย แจบอมนี่ร้ายจริงๆเลยนะ ปล่อยไว้ซะเยอะเลย” จินยองครางออกมาเสียงแผ่วเมื่อผมถอนตัวออกมา เขาพูดจาน่าอายออกมาแล้วก็ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาอย่างน่าหมั่นเขี้ยว ผมจึงกดจูบลงบนแก้มนิ่มอย่างแผ่วเบาไปหนึ่งที

“จะเที่ยงคืนแล้ว…ไปจุดพลุข้างนอกกันครับ” ผมลุกออกมาจากเตียงด้วยความรวดเร็วโดยไม่ลืมที่จะรั้งแขนเรียวให้ลุกตามมาด้วย จินยองมึนงงเล็กน้อยที่ถูกผมลากลงจากเตียง…หยาดน้ำรักของผมที่คั่งค้างอยู่ในตัวเขาไหลลงขาเรียวอย่างห้ามไม่ได้

“แจบอมไม่เอานะ! ผมแก้ผ้าอยู่นะครับ!!” จินยองร้องออกมาเสียงดังทันทีที่ผมลากเขาออกมาที่ระเบียงห้อง เขาพยายามที่จะกลับเข้าไปในห้องแต่ผมปิดประตูระเบียงและล็อคตัวเขาให้อยู่ที่ระเบียงอย่างยอมจำนน

“หันหลังแล้วโน้มตัวลงกับราวระเบียงเดี๋ยวนี้ครับ” ผมออกคำสั่งกับจินยองด้วยเสียงแข็ง จินยองที่หันมองรอบๆด้วยแววตาหวาดหวั่นยอมทำตามคำของผมเช่นเดิม สะโพกมันลอยเด่นอยู่ตรงหน้าของผม…ช่องทางช้ำที่ผมพึ่งปลดปล่อยใส่ไปทำให้อารมณ์ผมกระพือขึ้นสูงอีกครั้ง

“คนโดของผมมีชั้นละ 2 ห้อง…แต่ชั้นนี้มีห้องผมคนเดียว ถ้าเกิดเหงาก็มองลงข้างล่างนะครับ มีงานเลี้ยงปีใหม่ที่สระรวมอยู่” ผมเดินไปหยุดอยู่ด้านหลังจินยองที่ตัวสั่นเทา ก่อนจะก้มลงไปกระซิบข้างหูจินยองด้วยเสียงแผ่ว…เขามองตามที่ผมบอกลงไปด้านล่างแล้วสะดุ้งเฮือก

“เราจะมีเซ็กส์กันตรงนี้…ฉะนั้นอย่าคิดจะหนี” ผมรั้งเอวสอบเอาไว้ที่เดิม ก่อนที่จะก้มลงฝังเขี้ยวลงบนไหล่ของอีกคนอย่างแรง…จินยองสะดุ้งสุดตัวแต่พยายามที่จะกลั้นเสียงร้องเอาไว้ ผมจึงเลื่อนลงมากดจูบลงบนแผ่นหลังขาวเนียนสลับกับฝังเขี้ยวลงไปหลายจุด แม้จินยองจะดิ้นหนีผมก็ล็อคตัวเขาเอาไว้

“ร่างกายของจินยองไม่เหมือนคนที่ผมเคยเจอเลยสักคน ผมไม่เคยรู้สึกอยากมีอะไรกับใครทุกวันเหมือนกับคุณ ผมอยากใส่มันเข้าไปตัวคุณให้มิด อยากกระแทกจนคุณต้องร้องขอชีวิต อยากทำให้คุณกรีดร้องและร้องไห้ออกมา…ผมโรคจิตใหม่ครับจินยอง” ผมกระซิบที่ข้างหูของจินยองด้วยเสียงแผ่ว ก่อนจะกดจูบลงบนลำคอขาวของเขาอย่างหลงใหล

“อ๊ะ…อื้อออ โรคจิตสิ…ผมชอบคนโรคจิตแบบแจบอมที่สุด อยากโดยแจบอมรังแกทุกวัน ตอนใช้ดิลโด้ผมก็นึกถึงหน้าแจบอมตลอด อ่าห์ โคตรโรคจิตเลยว่าไหม อ๊า!!!” จินยองครางออกมาเสียงแผ่วเมื่อโดนริมฝีปากของผมหยอกล้อบริเวณลำคอ คำพูดของเขาที่เอ่ยออกมาให้ผมได้ยินทำเอาผมใจสั่น…ผมไม่ได้ให้คำตอบเขาไปแต่เลือกที่จะสวนแก่นกายเข้าไปในช่องทางนั้นของเขาทันทีทำให้จินยองถึงกับกรีดร้องออกมาเสียงหลงแล้วทรุดลงกับราวระเบียงทันที

“ไม่ให้..อืมม ใช้ดิลโด้แล้วนะครับ อ่าห์…เวลามีอารมณ์ต้องใช้ผมเท่านั้นจินยอง รู้ไหมครับ อืมมม” ผมพูดกับเขาด้วยเสียงแผ่วพร้อมครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ผมพยายามดันแก่นกายให้เข้าไปในตัวจินยองให้ลึกที่สุดโดยที่มือก็พยายามรั้งเอวสอบของจินยองเอาไว้หนึ่งข้าง

‘เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!’

“แยกสะโพกออกให้ผมสิจินยอง ใช้มือของคุณจับมันอ้าออกอีก…ผมอยากใส่มันเข้าไปให้สุดจะแย่แล้วนะ” ผมฟาดมือลงบนแก้มก้นขาวอย่างแรงจนเกิดเสียงดังทำให้จินยองซี้ดปากออกมาเพราะความแสบ จากนั้นจินยองจึงเอื้อมมือมาด้านหลังเพื่อใช้มือทั้งสองข้างของเขาจับสะโพกเด้งทั้งสองก้อนแยกออกจากกัน

“อะ…อึ.ก อื้ออ แจบอม…มันเข้ามาหมดแล้วใช่ไหม อ๊ะ” จินยองครางฮือออกมาด้วยความปวดหนึบตรงช่องทางที่โดนผมสอดใส่เข้าไป เขาถามผมออกมาเสียงสั่น…ทำให้ผมลอบยิ้มออกมา

“ใส่จนสุดแล้วครับ อืมม จินยองชอบสิ่งที่อยู่ในตัวของจินยองไหมครับ อ่าห์” ผมค่อยๆขยับตัวอย่างเนิบนาบแล้วครางออกมาด้วยอารมณ์ดิบที่กำลังเพิ่มขึ้นสูงอีกครั้ง จินยองตัวโยนไปตามจังหวังของอย่างห้ามไม่ได้

“ชอบครับ อ๊ะ..อ๊าห์ ชอบทุกสิ่งที่แจบอมทำให้ อื้ออออ แจบอม อ๊าห์ แรงกว่านี้!” จินยองตอบกลับออกมาด้วยเสียงหวานและรูปประโยคของเขาก็ทำให้ผมโถมตัวใส่เขาแบบไม่ลังเลเลย ผมถอนกายออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกมันเขาไปใหม่อยู่หลายหน

เสียงครวญครางและกรีดร้องของจินยองดังจนผมต้องเอื้อมมือไปปิดปากเขาเอาไว้…ห้องผมไม่ได้อยู่ห่างจากสระว่ายน้ำรวมมาก มันคงไม่ดีแน่ถ้าหากมีคนเห็นจินยองในสภาพนี้ ผมหวง…ผมไม่อยากให้ใครเห็นจินยองตอนนี้ ผมมีสิทธิ์เห็นได้คนเดียว…

“อ๊ะ แจบอม…ฮึ.ก จูบ ฮืออ อ๊า” จินยองครวญครางออกมาเสียงต่ำเมื่อผมปล่อยให้ริมฝีปากเขาเป็นอิสระ เขาหันหน้ามาหาผมพร้อมทั้งน้ำตา…ใบหน้าหวานแดงก่ำรวมไปถึงตาคู่สวยของเขาด้วย…ผมช่างใจอยู่สักพัก…แล้วจึงดึงเขาเข้ามาจูบในทันที

“อื้มมม อึ.ก อึ.ก อื้อออออ” จินยองครางออกมาในลำคอเมื่อถูกผมประกบจูบ แต่ด้านล่างของผมก็ยังคงซอยใส่เขาไม่ยั้ง แถมผมยังเร่งจังหวะและเพิ่มความรุนแรงขึ้นอีกด้วย ริมฝีปากของเราคลอเคลียกันไม่ห่าง ลิ้นร้อนของเราแลกน้ำหวานกันไปมาอย่างโหยหาจนกลายเป็นจูบที่รุนแรงขึ้นมาทันทีเมื่อผมขบกัดปากล่างของจินยองอย่างแรง

“อ๊ะ! โอ๊ย…ชอบกัดปากผมจริงๆ อ๊า เลยนะครับ อื้อออ อ๊า!! แจบอม…ผมจะไม่ อื้ออ ไหว” ทันทีที่เราผละริมฝีปากออกจากกันจินยองก็พูดออกมาด้วยเสียงสั่น แต่ผมก็แกล้งดันให้หลังของเขาตั้งฉากกับพื้นแล้วกระแทกตัวใส่เขาแรงขึ้นจินยองครางออกมาเสียงหลง

‘3’

“อย่าพึ่งนะ แฮ่ก จินยอง อื้อออ” ผมยังคงซอยสะโพกใส่จินยองไม่หยุดเมื่อด้านล่างเริ่มนับเลขเคาน์ดาวน์ถอยหลังแล้ว จินยองตัวโยนไปมาตามแรงกระแทกอย่างห้ามไม่ได้

‘2’

“อ๊าแจบอม อื้ออ อะ..อ๊ะ โอ๊ย! ซี้ดด” ผมจัดการโถมตัวใส่จินยองแผ่นอกของผมชิดกับแผ่นหลังของเขาอย่างแนบแน่นโดยยังคงกระแทกส่วนล่างใส่เขาอย่างต่อเนื่อง ผมกอดเอวสอบของจินยองเพื่อใช้ยึดเป็นหลัก ตอนนี้จินยองทั้งหอบหายใจ ครวญคราง และหวีดร้องออกมาด้วยอารมณ์หลายอย่างที่ปะปนกันอยู่

‘1! Happy New Year!!’

‘ปั้งงง! ปั้งงง! ปั้งงง!’ เสียงพลุดังขึ้นพร้อมแสงสว่างสีสันสวยงามที่อยู่ตรงหน้าของทั้งผมและจินยองที่กำลังร่วมรักกันอยู่

“อ่าห์ จินยอง…อ๊าห์! Happy New Year ครับจินยอง” ผมครางชื่ออีกคนออกมาเสียงสั่นทันทีที่ผมกระตุกฉีดน้ำรักของผมใส่ช่องทางหลังของเขา ก่อนที่ผมจะกระซิบข้างที่ข้างหูของเขาเพื่อเป็นการต้อนรับวันปีใหม่…แล้วจากนั้นเขาก็ปลดปล่อยตามผมไปติดๆ

“Happy New Year แฮ่ก เป็นปีใหม่ที่โคตรเหนื่อยเลยครับ ฮ่าๆ” จินยองหายใจหอบเหนื่อยออกมาแล้วหัวเราะจนตัวโยน ผมจึงรวบตัวเขาเข้ามากอดเอาไว้จากทางด้านหลังอย่างแนบแน่น…ทำให้จินยองถึงกับนิ่งไปในทันที

“จินยองครับ…ผมชอบจินยองนะ”

*

                ผมแอบจูบคนที่นอนหลับสนิทอยู่ข้างผมเป็นรอบที่ร้อยแล้วครับ…ซึ่งครั้งนี้แหละที่ทำให้จินยองตื่นขึ้นมาได้ จินยองที่นอนอยู่บนแขนผมพยายามที่จะดิ้นหนีออกจากอ้อมกอดแต่ผมก็กอดรัดอีกคนเอาไว้แน่น

            “แจบอมครับ…ผมต้องไปทำธุระต่อนะ” จินยองพยายามที่จะแกะแขนแกร่งของผมออกแล้วพูดออกมาด้วยเสียงแผ่ว แต่ผมกลับไม่ปล่อยให้อีกคนรอดจากอ้อมแขนของผมไปได้เด็ดขาด

            “เมื่อวานคุณยังบอกผมอยู่เลยว่าวันนี้ว่างทั้งวันทั้งคืน…รอบที่ห้าของเราพึ่งจบไปเอง คุณจะรีบไปไหนกันครับจินยอง” ผมถามจินยองออกไปด้วยความสงสัย เมื่อคืนหลังจากที่ผมบอกชอบเขาเราก็ลากกันมาต่อในห้องอีกจนเช้า…แต่ผมไม่ได้ยินเขาตอบกลับอะไรผมมาเลย

            “แจบอม…เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอกนะครับ คุณแค่ชอบเซ็กส์ของผม ไม่ใช่ว่าคุณชอบผมหรอกครับแจบอม” จินยองที่ซบหน้าลงกับอกผมพูดออกมาด้วยเสียงเรียบ…มันก็น่าคิดว่าเรื่องของเขามันต่างจากคนอื่นโดยสิ้นเชิง แต่ผมชอบจินยอง…ชอบแบบอยากลองใช้ชีวิตในเรื่องอื่นด้วยกัน ไม่ใช่แค่เซ็กส์แบบที่ผ่านมา

            “เราได้มาเจอกันเพราะเรื่องเซ็กส์ก็ใช่ แต่ไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอกครับที่ผมอยากทำร่วมกับจินยองน่ะ” ผมพูดออกไปด้วยเสียงแผ่ว ก่อนที่จะกดจูบลงบนกลุ่มผมนิ่มอย่างอ่อนโยน

“ปกติผมสูบบุหรี่จัดมากและผมมักจะสูบมันหลังจากที่มีเซ็กส์กับคนที่ผมไม่คิดจริงจังด้วยเสมอ แต่คุณจินยองคือคนแรกที่ทำให้ผมไม่คิดแม้แต่จะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดเลยด้วยซ้ำ” ผมลูบกลุ่มผมนุ่มของจินยองอย่างเชื่องช้าแล้วพูดแสดงความจริงใจออกมาให้เขาได้ยิน…จินยองคือคนแรกที่ทำให้ผมอยากตื่นมากอดเขาแทนการสูบบุหรี่

“แจบอมผมไม่ใช่คนดี”

“จินยองผมไม่ได้ชอบคนดี แต่ผมชอบจินยองครับ” ผมรีบสวนอีกคนไปในทันทีที่เขากำลังจะหาเรื่องมาตำหนิตัวเอง คนร่างโปร่งในอ้อมกอดของผมลอบถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนจะยกมือกอดผมตอบ…หัวใจของผมเริ่มพองโตขึ้นมาแล้ว

“ไม่มีใครเคยคิดจะอ่อนโยนกับผมแบบแจบอม…ที่ผมชอบความเจ็บปวดก็เพราะผมกลัวว่าความอ่อนโยนของคนอื่นจะทำให้ผมหวั่นไหวแบบที่ผมรู้สึกกับแจบอม แต่มันไม่เคยมีใครอ่อนโยนกับผมเหมือนที่แจบอมทำเลยครับ” จินยองพูดเสียงอู้อี้ออกมาเพราะใบหน้าของเขาซุกอยู่ที่อกของผม

“แต่ผมก็รุนแรงกับจินยองนะ”

“แจบอมเซ็กส์รุนแรง แต่การกระทำของแจบอมอ่อนโยนกับผมนะ…ผมชอบแจบอมจัง” จินยองตอบผมกลับออกมาด้วยเสียงสั่น แต่ประโยคสุดท้ายมันกลับแผ่วเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน…แต่ก็แค่แทบไม่ได้ยินเท่านั้น…ผมได้ยินมันชัดเลยล่ะ

“ลองมาคุยกันดูไหมครับจินยอง มาใช้ปี 2019 นี้ไปด้วยกันก่อนแล้วอนาคตจะว่ายังไงก็ค่อยมาดูกันใหม่อีกครั้งดีไหม” ผมกระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหูของจินยอง ก่อนจะกดจูบลงแก้มนิ่มของจินยองอย่างแผ่วเบา…หัวใจผมกำลังสั่น

“ผมจะคุยกับแจบอมครับ ถ้าหากว่าคืนนี้แจบอมมัดมือของผมแบบที่เคยทำ…”

“หึหึ เดี๋ยวจะปิดตาแถมให้ด้วยเลย…ผมชอบจินยองนะครับ”

“ครับผมรู้แล้ว ผมก็ชอบแจบอมมากเหมือนกัน…มาใช้เวลาในปี 2019 ด้วยกันนะครับ อื้ออออ!”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีปีใหม่นะคะแฟนฟิคทุกท่านของสป ขอให้ทุกคนมีความสุขกับปี 2019 นะคะ

อย่าเจ็บอย่าจน มีแต่คนหลงคนรักนะคะ เราก็จะอยู่คู่บีเนียร์ตลอดไปเลย รักน้า

เล่นแท็ก #คซบน ในทวิตเตอร์เลย